Karin Bloemen: ‘Ik heb heel veel mensen die me lief zijn verloren’
20 september 2022 · 06:00
Update: 22 september 2022 · 10:48
Bij Karin Bloemen denk je waarschijnlijk aan een vrolijke vrouw, die op het podium staat in de gekste uitdossingen. Toch was haar leven niet één en al plezier, verre van zelfs. In De Kist vertelt ze openhartig over haar jeugd, het verlies van dierbaren én hoe ze nu naar haar leven kijkt. (TW: misbruik)
Net als iedere gast in De Kist mag Karin iets op de grafkist schrijven die presentator Kefah Allush bij zich heeft. Ze schrijft: ‘Alles van waarde is weerloos’. “Dat beschrijft eigenlijk het leven zelf; alles wat van waarde is, zul je kwijtraken. Je bent weerloos tegen de dood.” Hoe weerloos mensen waar je van houdt kunnen zijn, weet ze uit eigen ervaring: “Ik heb heel veel mensen die me lief zijn verloren.”
Stiefvader
Dat begon al op hele jonge leeftijd. Haar ouders gingen uit elkaar toen ze drieënhalf was, een half jaar later kreeg ze een stiefvader. Haar eigen vader verdween uit haar leven. “In de jaren ‘60 was het zo: als je nieuwe vader zei: ‘hij komt er niet meer in’, dan kwam hij er niet meer in.” Dat was bij Karins vader ook het geval. “Hij was er wel, maar kwam niet langs. Hij stuurde wel kaarten, maar die werden voor je neus verscheurd. Hij stuurde een cadeau, maar dat werd zo in de prullenbak geflikkerd. De harde, meedogenloze manier waarop mijn stiefvader met mijn vader omging maakte hem meer dood dan toen hij dood ging.”
‘Niemand gaat mij redden, ik zal het zelf moeten doen’
Toen Karin veertien was, overleed haar vader echt. Ze mocht niet naar de begrafenis en de krans die ze stuurde werd teruggestuurd. Daar kwam bij dat haar stiefvader haar misbruikte. Vanaf haar achtste werd Karin iedere week meerdere keren per week verkracht. “Vanaf het moment dat mijn vader dood ging is er bij mij een omslag gekomen: niemand gaat mij nu nog redden, ik zal het zelf moeten doen.”
Oneerlijk
Na alle ellende in haar jeugd dacht Karin dat het wel een keer was afgelopen. “Ik heb echt gedacht: in mijn jeugd is zoveel lelijks gebeurd, nou is het wel klaar.” Toen kwam haar zus met haar twee kinderen om bij een brand. “Ik dacht: oh, dat zit ook nog in de pijplijn. Ik vond het zo oneerlijk.” De oudste zoon van haar zus, Gerben, overleeft de brand. De dan 29-jarige Karin neemt hem in huis. “Ze heeft mij gevraagd: ‘Als mij wat overkomt, wil je dan voor mijn kinderen zorgen? Aan jou vertrouw ik ze toe’. Toen heb ik drie uur lang gehuild, want ik dacht: dat gaat mij nooit gebeuren, dat ik voor kinderen kan zorgen. Ik heb zelf geen goed voorbeeld gehad. Maar zij wist het zeker.”
Wil je weten hoe Karin dit op heeft gepakt en hoe ze nu kijkt naar alles wat haar overkomen is? Kijk hier haar gesprek met Kefah in De Kist terug.
