Joyce de Vos over haar man David: 'Hij laat zich niet snel gek maken'

“Ik kwam David op de Bijbelschool tegen. Het viel me op dat hij zich vaak afzonderde, terwijl ik juist altijd onder de mensen wilde zijn. Regelmatig ging hij de natuur in om te bidden. Later begreep ik dat hij in het weiland zijn spreekbeurten oefende voor de koeien. Dat intrigeerde me, al vond ik hem in het begin ook een beetje vreemd. Zo riep hij in de klas vaak dat hij, net als Paulus, zonder vrouw door het leven wilde gaan. Een relatie zou alleen maar afleiden als hij het evangelie ging verkondigen. Gelukkig liep het anders… We zijn in september 24 jaar samen.

David heeft ADD en moet het aantal prikkels wat doseren. Een heel weekend volplannen met feestjes trekt hij niet, terwijl ik daar juist heel goed op ga. Ik ben ook meer van de gezellige praatjes met de buren en hij heeft daar wat minder behoefte aan. Wat ik wel bijzonder vind, is zijn enorme toewijding aan mensen. Zodra hij je in z’n hart sluit, gaat hij door het vuur voor je.

Ik ben van de harmonie, maar David laat het er nooit bij zitten als iets niet in de haak is. Zoals toen een van onze zonen niet goed werd behandeld. Dan is hij degene die naar school gaat om iets aan de situatie te doen. Niet om ruzie te schoppen, maar omdat hij onrechtvaardigheid niet kan verdragen. Dat bewonder ik in hem.

Ik vond David een beetje vreemd

Door zijn ADD overziet David situaties altijd heel goed en heeft hij snel oplossingen voor problemen. Daarin begrepen we elkaar vaak niet, bijvoorbeeld als we ruzie hadden. Ik trok me dan graag even terug, terwijl hij direct wilde praten. Gelukkig hebben we door therapie daar onze weg in kunnen vinden, zoals je ook in Rauw kunt lezen. We weten nu hoe we op een goede manier ruzie met elkaar kunnen maken. Heel gezond natuurlijk.

Over Rauw gesproken… Ik had wel verwacht dat het boek reacties zou opleveren, maar dat het zo’n mediastorm teweeg zou brengen, had ik niet kunnen verzinnen. In mijn interne wereld stormde het behoorlijk toen ik alle lieve, maar helaas ook haatdragende reacties op social media zag. Toen mensen riepen dat wij van de duivel zijn en niet meer in Jezus geloven, schokte dat mij. David bleef er veel rustiger onder. Hij laat zich niet snel gek maken, ook niet als mensen zijn boodschap verdraaien of hun mening geven zonder het boek gelezen te hebben.

Wat ook helpt, is dat David zich goed kan ontspannen. Zo houdt hij enorm van vissen of vindt hij het lekker om zo af en toe in de avond een portje te drinken. Daarnaast kan David supergoed koken, veel beter dan ik in ieder geval. Het liefst maakt hij heerlijke gerechten op onze barbecue. Daar bof ik maar mee.

Met Rauw sluit David een fase in zijn leven af die niet altijd makkelijk is geweest. Mijn wens voor hem is dat hij op deze koers verdergaat, om altijd rauw en eerlijk te zijn. De vraag is of hij überhaupt wel een keuze heeft, want volgens mij is er geen weg meer terug. Hij móést dit boek uitbrengen als markering. Ik weet – als enige – welke offers hij heeft gebracht om te staan waar hij nu staat.”

Tekst: Maarten Nota