Jezelf naar beneden halen? Vergeet niet dat je het evenbeeld van God bent...

We nemen een paar verzen – gewone, gemiddelde verzen uit de Bijbel, het soort waarover je waarschijnlijk nog nooit een preek hebt gehoord, dat nog nooit op een bumperstickers is beland, het soort dat niemand achterop het T-shirt zet dat-ie liet maken voor een zendingstrip – en gaan ze lezen.

Wat denk je van 2 Petrus 1:3-4. Klinkt goed? Hier komen ze:

Zijn goddelijke macht heeft ons alles geschonken wat nodig is voor een vroom leven, door de kennis van hem die ons geroepen heeft door zijn majesteit en wonderbaarlijke kracht.  Hiermee zijn ons kostbare, rijke beloften gedaan, opdat u zou ontkomen aan het verderf dat de wereld beheerst als gevolg van de begeerte, en opdat u deel zou krijgen aan de goddelijke natuur.

Eerst even over de woorden. Blijf even luisteren, want we zijn iets op het spoor…

Het woord macht dat hier wordt gebruikt is in het oorspronkelijke Grieks dunamis, waarvan ons woord dynamiet is afgeleid.

Dunamis betekent energie of kracht of macht.

Dit is wat het woord vroom betekent:

Het woord vroom is in het Grieks eusebeia, dat is samengesteld uit twee woorden: eu wat goed betekent, en sebeia van het werkwoord sebomai dat verwijst naar hulde of eerbied bewijzen. Het is belangrijk om dit te begrijpen – vroom betekent niet in de eerste plaats bepaalde regels volgen, of bepaald gedrag vermijden of jezelf aansluiten bij een specifiek geloof of prakrijk, eusebeia is je innerlijke antwoord op God, de reactie in je hart die zich van nature uitdrukt in een gevoel van verwondering en ontzag. Het is de spontane, authentieke reactie op je zuivere en echte ervaring van het goddelijke.

Het Griekse woord voor kennis is epignosis, wat verwijst naar het soort kennis dat je opdoet door persoonlijke ervaring. Epignosis is dat wat je weet, omdat je het zelf rechtstreeks hebt geproefd en gezien en gevoeld.

Dus, even een samenvatting: de schrijver gelooft dat Gods energie, die lijkt op dynamiet, ons alles geeft wat we nodig hebben om een leven te leven waarin onze harten veranderd worden, door onze ervaring van het goddelijke. 

Goed dan. Gauw weer verder.

Je krijgt deel aan de goddelijke natuur

Gods rijke beloften. In een andere vertaling staat grootste beloften. In het Grieks staat daar megista. Ik vind het zo leuk om dat woord te typen. Megista. Zou een goeie naam zijn voor je band, vind je niet? Of je pasgeboren dochter.

En het woord beloften? Dat is in het Grieks epangelmata.

Epangelmata. Dat klinkt bijna als een soort ziekte. Maar hier wordt het boeiend: de Griekse taal kent twee soorten beloften. Eén soort wordt hyposxeseis genoemd, dat zijn het soort beloften dat je doet aan iemand als ze jou voor iets vragen. Zij doen een verzoek aan jou en dan zeg jij ‘ik zal het doen’. Dat soort belofte. Maar epangelmata is iets anders, dat is het soort belofte dat vrijwillig of spontaan wordt gedaan. Je neemt het op je om iets te doen voor iemand, gewoon omdat je dat wil…

En wat doen deze beloften?
Ze laten je deel krijgen aan de goddelijke natuur.

Natuur is in het Grieks phusis (dat spreek je uit als foesis. Mooi! Foesis. Zeg mij maar na. Foesis.)

Wat?
Deel krijgen aan de goddelijke natuur?
En wat betekent dat nou weer?
Let goed op wat ervoor staat…
Je krijgt deel aan de goddelijke natuur, zodat je ‘zou ontkomen aan het verderf dat de wereld beheerst als gevolg van de begeerte’.

De val, van heel hoog naar laag

Ontkomen is in het Grieks apophuego.
Apo betekent van,
phuego betekent vluchten, verdergaan, ontsnappen door te vluchten, zich losmaken door (af)scheiding. 

Bederf kan ook vertaald worden als verval, in het Grieks staat er phtheiro, dat duidt op naar beneden bewegen, van een hoger naar een lager kwaliteitsniveau.

En dan nog die begeerte, daar staat epithumia,
epi betekent gericht op,
thymos is passie en verlangen, gebaseerd op sterke gevoelens
(daar komt ons woord thermos vandaan. Weet je wel? Dat houdt de warmte binnen… slim hè?).

En dan nu het leuke gedeelte. We gaan uitzoeken wat hier nu precies gaande is en wat het te betekenen heeft voor jou en mij.

Wat die beloften precies mogen zijn, ze lijken iets geweldigs te ontketenen

Dus wat zijn die beloften? Nou, het zijn er een heleboel. De Bijbel staat er vol mee. Honderden, duizenden beloften. Je bent een nieuwe schepping, je bent niet wie je was, je bent verlost, vergeven, opnieuw of ‘van boven’ geboren, een kind van God, gered, niets kan je scheiden van de liefde van God, je bent het evenbeeld van God, je bent een heilige. En de lijst gaat zo nog wel even door. Te veel om te tellen.

De goddelijke energie en kracht komen doordat je op deze beloften vertrouwt. De kracht en de verandering en de vreugde en het authentieke antwoord van je hart komen niet voort uit jezelf een pak rammel geven of uit negatief over jezelf spreken of iedereen die het maar wil horen eraan herinneren wat voor een zondaar jij bent, maar uit je richten op wie je al bent volgens God.

Als je dit doet, erop vertrouwen dat je al bent wie God zegt dat je bent, dan zul je merken dat je geleidelijk overgaat naar een geheel nieuwe manier van leven. De schrijver gebruikt de term begeerte. Er is niets mis met begeerte, begeerte is in feite de motor achter deze overgang. Jouw begeren of verlangen om te leven zoals je echt bent volgens God, maakt binnen in jou de goddelijke kracht los. Ons probleem is dat we blijven steken in onze begeerten, we willen dingen die ons nooit de vreugde of vervulling zullen brengen waarnaar wij hunkeren. Het probleem is niet dat je bepaalde dingen wil, het probleem is dat je gebrekkige surrogaten zoekt, die niet echt kunnen geven waarnaar je echt zoekt…

Dé reden waarom het Jezus-verhaal een voortdurende kracht is in onze wereld

De kracht van deze beloften is dat ze in jou het verlangen wekken naar een nieuw, beter en geïnspireerd leven. Ze doen iets in je ontwaken, geven je een nieuwe kijk op het leven, leiden je naar je ware zelf. Dit is de reden waarom het Jezus-verhaal een voortdurende kracht is in onze wereld – hij komt in zijn volle menselijkheid en leidt ons naar onze volle menselijkheid.

En als dat gebeurt, merk je dat je deel krijgt aan de goddelijke natuur (foesis!!!).
Wij komen van God. Wij dragen het beeld van het goddelijke. Wij leven en bewegen in het goddelijke, ons wezen is in het goddelijke. Al onze levens komen voort uit deze ene, unieke bron.

Dat roept natuurlijk een aantal vragen op: Welke verhalen vertel je jezelf over wie je bent? Haal je jezelf steeds naar beneden om al je tekortkomingen? Zijn er negatieve stemmen die eindeloos klinken in je hart en in je hoofd? Voel je je voortdurend gekweld door wie je niet bent?

Waarom dan? Maakt dat een beter, liefdevoller mens van je? Als je naar deze stemmen luistert, vult je dat dan met blijdschap, inspireert het je?

Natuurlijk niet. Waarom niet? Omdat daar het leven niet is. Het leven, de motor, de katalysator, het ding dat het goddelijke dynamiet in je ontsteekt is wanneer je erop vertrouwt dat je echt bent wie je bent volgens God.

Je kunt het ervaren,
je kunt het leven,
je kunt het proeven,
je kunt deel krijgen aan de goddelijke natuur.