Jennifer Hoffman: 'Ik houd er rekening mee dat er meer is tussen hemel en aarde'

We kennen Jennifer Hoffman (41) als actrice in bijvoorbeeld De Luizenmoeder, Mijn bijzonder rare week met Tess, Toren C en als presentatrice van 3 op Reis. Voor de EO presenteerde ze Genaaid (2018) en Gefileerd (2020) waarin ze met een team de ‘onzichtbare kosten’ van de kledingindustrie en voedselindustrie onderzoekt. Ook is Jennifer moeder van een zoon.

Behalve haar innemende acteertalent, schuilt er een passie voor rechtvaardigheid in haar. Van jongs af aan al, blijkt tijdens haar gesprek in Adieu God?.

‘Het bleek nooit een klootzak te zijn’

Op het schoolplein ging de jonge Jennifer al tegen de stroom in: “Als er iemand een klootzak genoemd werd en erbuiten lag, dan ging ik er juist op af. Het bleek nooit een klootzak te zijn!”

Ze vermoedt dat het Bijbelse verhaal van de Barmhartige Samaritaan haar geïnspireerd heeft. En nog steeds. “Dit is zo’n belangrijk verhaal. Er ligt iemand langs de kant van de weg, iemand die hulp nodig heeft. Er komen mensen van zijn eigen volk langs, ze zien hem liggen en helpen niet. Dan komt een van zijn vijanden langs en die helpt hem wel. Gewoon iemand helpen. Punt.”

Op de vraag van Tijs welke vijanden Jennifer nu heeft, moet ze lachen: “Haha, niet dat ik weet.” Maar, in je hoofd kun je volgens Jennifer wel vijanden creëren, oordelen hebben over anderen. “Ik fluit mezelf terug als ik merk dat ik oordelen in m’n hoofd heb. Ik heb ook altijd ongelijk met die oordelen.”

‘Ik bad tot alles en iedereen’

Korte tijde geleden had Jennifer een intense spirituele ervaring, ondanks haar nuchtere inslag. Ze worstelde met de vraag of ze moeder wilde worden en nam deel aan een ayahuasca-sessie. Na het drinken van de speciale thee ging ze hallucineren en kreeg ze visioenen. Ze vond deze ‘reis’ een heftige, maar ook spirituele ervaring. Als ze na de dood in zo’n ayahuasca-wereld zou moeten doorbrengen, zou ze dat ‘best mooi’ vinden.

In die periode werd Jennifer zwanger. Op een gegeven moment leek er iets heel ergs aan de hand te zijn met haar ongeboren zoontje. Ze vertelt dat ze op dat moment ‘tot alles en iedereen’ bad. Uit pure angst. “Je probeert je angst het universum in te schreeuwen. Ik weet niet of het heeft geholpen. Ik denk van niet. Toch zou ik het weer doen, bidden, als ik in zo’n situatie zit.”

Een hiernamaals? Gezellig!

Hoe zit het dan met haar geloof in God en het hiernamaals? Jennifer houdt alle opties open dat er meer is tussen hemel en aarde. “Want,” redeneert ze, “we gebruiken echt maar een heel klein gedeelte van onze hersencapaciteit.” Maar wát dat meer precies is, weet ze niet. Een hiernamaals zou ze gezellig vinden. “Al zou ik niet weten waar ik moet beginnen met nadenken hierover.”

Bekijk het volledige gesprek in Adieu God? via de zichtlink hieronder:

beeld: NPO