'Je moet er toch niet aan denken dat je die dagen had moeten vullen met André Hazes of Mieke Telkamp?'
19 februari 2025 · 16:08
Update: 19 februari 2025 · 16:16
Bijna vielen Hemelvaart en Kerst op één dag. Mijn schoonvader overleed op kerstavond. Hij was al een tijdje ziek en heeft een gezegende leeftijd bereikt. De dagen voor zijn overlijden waakten we bij hem. Het was de eerste keer dat ik een sterfbed meemaakte.
Mijn schoonvader was een diepgelovig man en heeft zijn gezin daarmee opgevoed. We hebben veel met elkaar gebeden en gezongen rondom zijn bed. Dat waren intense en ontroerende momenten. Het viel me op hoeveel liederen ik uit mijn hoofd kende die ineens passend en kloppend waren.
Jarenlang heb ik in de kerk gezeten en vaak vrij gedachteloos liedjes meegezongen. Psalmen, oud berijmd, met voor mij vaak onbegrijpelijke teksten (wat is in vredesnaam ‘kortstondig ongeneugt’), zo vaak gezongen dat ik ze vanbuiten ken. Later breidde het arsenaal zich uit: gezangen, opwekking, Sela. Vaak gaan die liedjes over dood, sterven, loslaten, eeuwigheid. Als je midden in het leven staat, zing je er makkelijk overheen, is het bijna gratuit. Maar al te vaak maakte ik de aanbidding (of zoals dat in de kerk van mijn jeugd heette: het zingen) maar nauwelijks mee. Ik voelde me soms beschaamd dat ik niet echt meende wat ik zong, en maar gedachteloos meeblèrde. Waarom zou je dan toch meezingen?
Nou, om het soort momenten als het sterfbed van mijn schoonvader. Je moet er toch niet aan denken dat je die dagen had moeten vullen met André Hazes of Mieke Telkamp? De liedjes die ik uit mijn hoofd ken, krijgen ineens een betekenis en diepte die ongekend is. Oude psalmen die blijkbaar niet voor niets al eeuwenlang gezongen worden: ze geven woorden en klank aan dat wat bijna niet onder woorden te brengen is.
Het gezin van mijn schoonvader heeft leren zingen en dat was te horen in de dagen voor zijn overlijden. “We moeten niet te mooi zingen, anders denkt hij dat hij al in de hemel is”, werd er gegrapt. Er werd een nieuw lied ingezet, iedereen zong mee.
Dus blijf gewoon, desnoods gedachteloos, meezingen met die liedjes in de kerk. Fijn als je ze vanbuiten kent voor het moment dat jij iemand de hemel in moet zingen.
Meest gelezen
- Christa kreeg te maken met het vanishing twin syndroom: ‘Gelatenheid, verwarring en opluchting’
Persoonlijk verhaal
Christa kreeg te maken met het vanishing twin syndroom: ‘Gelatenheid, verwarring en opluchting’
- ‘Er werd gedreigd met moord en verkrachting. Hij moest en zou mij breken’
Chantal zat vast in een destructieve relatie
‘Er werd gedreigd met moord en verkrachting. Hij moest en zou mij breken’
- Column Tijs: 'Gelovigen kunnen niet zonder een eeltlaagje op hun ziel'
Tijs over de uitspraken van Mona Keijzer
Column Tijs: 'Gelovigen kunnen niet zonder een eeltlaagje op hun ziel'
Lees ook
- Column Tim: 'De geschiedenislessen blijken angstaanjagend actueel'
Timzingt over de tirannie van Donald Trump
Column Tim: 'De geschiedenislessen blijken angstaanjagend actueel'
- Céline heeft autisme én is psycholoog: ‘Mensen kunnen mij niet matchen bij hun beeld van autisme’
Interview
Céline heeft autisme én is psycholoog: ‘Mensen kunnen mij niet matchen bij hun beeld van autisme’
- Luistertip: Met deze podcast kun je het weekend in
Oom Matje
Luistertip: Met deze podcast kun je het weekend in