Is er nieuws?

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Is er nieuws? – PopUpGedachte donderdag 27 september 2018

Volgens de dichter die ik vanochtend lees, bestaat er geen nieuws. De tekst is oud, de kracht van de tekst is onverminderd en het behelst zowel opluchting als berusting (of is het nu cynisme?). Dit staat er in het boek Prediker, een wijsgeer op zoek naar zingeving:

Lucht en leegte, zegt Prediker, lucht en leegte, alles is leegte.
Wat heeft de mens aan al zijn zwoegen en tobben onder de zon?
Geslachten gaan en geslachten komen,
en de aarde blijft al maar bestaan.
De zon komt op en de zon gaat onder,
en haast zich dan weer naar de plaats waar haar loop begint.
De wind waait naar het zuiden
en draait naar het noorden.
Hij draait en draait en waait,
en telkens keert hij op zijn draaien terug.
Alle rivieren stromen naar zee
en de zee raakt niet vol.
Naar de plaats waar ze begonnen zijn
keren de rivieren terug
om opnieuw te gaan stromen.
Het wordt een vermoeiend verhaal
en geen mens kan er iets over zeggen.
Hij kijkt wel maar ziet niets,
hij luistert zonder iets te verstaan.
Wat geweest is zal weer zijn.
Wat gebeurd is zal weer gebeuren:
nieuw is er niets onder de zon.
Er is wel eens iets waarvan men zegt: ” Kijk, dit is iets nieuws! ‘
Maar dat is niet zo: in vroeger tijden was het er ook al.
Aan de mensen van vroeger wordt niet meer gedacht,
evenmin als aan die van later zal worden gedacht door degenen die na hen komen.

Is er niets nieuws onder de zon? De kringloop van de mens die begint en eindigt. De dichter Vasalis zegt het prachtig in de bundel Parken en Woestijn:

Ik droomde, dat ik langzaam leefde ….
langzamer dan de oudste steen.
Het was verschrikkelijk: om mij heen
schoot alles op, schokte of beefde,
wat stil lijkt. ‘k Zag de drang waarmee
de bomen zich uit de aarde wrongen

terwijl ze hees en hortend zongen;
terwijl de jaargetijden vlogen
verkleurende als regenbogen …..
Ik zag de tremor van de zee,
zijn zwellen en weer haastig slinken,
zoals een grote keel kan drinken.
En dag en nacht van korte duur
vlammen en doven: flakkrend vuur.

De wanhoop en welsprekendheid
in de gebaren van de dingen,
die anders star zijn, en hun dringen,
hun ademloze, wrede strijd ….
Hoe kón ik dat niet eerder weten,
niet beter zien in vroeger tijd ?
Hoe moet ik het weer ooit vergeten

En de Psalmdichter concludeert dat het enige relevante is in die tijd, of er nu iets nieuws gebeurt of niet, dat er naar ons wordt omgezien. Dat de eeuwige, die boven die tijd verheven is, bij wie duizend jaar als een dag voorbijvliegt, dat die onder de zon zich laat voelen. Dat die onder de zon handelt. Dat de wereld niet aan zijn kringlopende lot is overgelaten. Volgens de christelijke traditie is er iets nieuws gebeurd rond Jezus van Nazareth. Misschien wel als één van de weinige nieuwe dingen in de geschiedenis van de wereld. Dat veranderde de loop van de geschiedenis, dat gaf aan het meest korte leventje eeuwigheidswaarde. En dat gaf hoop en toewijding om dwars te gaan staan op hoe de dingen soms gaan in de wereld. Maar verder is er niets nieuws onder de zon, een dag. Zoals de anderen. Zonder pretentie. Maar met een tikje hoop, dat wel.

Hier vind je drie tekstgedeeltes die Rikko vanochtend las.

Deze rubriek heeft een eigen boek: Lazarus staat op. Daarin zijn de 25 mooiste ochtendgedachtes van de afgelopen tijd gebundeld en geïllustreerd door Joanne Zwart.

Lazarus staat op | Rikko Voorberg | Vuurbaak | ISBN 9789460050404 | € 17,95