Ga naar submenu Ga naar zoekveld

‘Ik was verdrietig dat Wilke zo lang met haar geheim heeft rondgelopen’

Miranda Stuij over haar dochter Wilke, spreker bij BEAM

“Wat leuk dat ik in Visie iets mag vertellen over Wilke. Meestal doet ze zelf het woord”, begint Miranda Stuij, moeder van Wilke Stuij enthousiast.

Deel:

Stoer en sportief. Zo omschrijft Miranda haar dochter Wilke. “Ze speelde graag buiten en was als kind al niet bang voor een discussie en verbaal sterk. Dat talent voor spreken zat er al vroeg in. Onder dat pittige laagje zat tegelijkertijd een gevoelig en kwetsbaar meisje. Ik weet nog dat haar beste schoolvriendinnetje ging verhuizen. Ze speelden elke dag met elkaar, en ineens was dat voorbij. Zoiets had veel impact op Wilke.”

Miranda Stiij over haar dochter Wilke Stuij

In deze rubriek bezien we een bekende christen door de bril van iemand die hem of haar goed kent. Dit keer: Miranda Stuij (53) over haar dochter Wilke Stuij (29). Wilke is spreker en het gezicht van EO’s jongerenafdeling BEAM.

Wilke groeide op in een christelijk gezin van vier kinderen in een dorpje in de Alblasserwaard. Haar stoere karakter bleef Wilkes tienerjaren kenmerken. Ze basketbalde op hoog niveau. “Elke dag ging ze uit school met het openbaar vervoer naar de sporthal om te trainen. Wilke nam deel aan internationale toernooien, het was haar lust en haar leven. Topsport is best een harde wereld. In de kleedkamer werd gewoon nog gestreden om de beste plek en de meeste speelminuten. Het is geen vriendelijke omgeving.” 

Tijdens haar studie journalistiek in Tilburg stopt Wilke met basketbal. Het blijkt onmogelijk om intensief sporten en studeren te combineren. Een ander talent komt steeds meer bovendrijven: muziek. “Wilke zong bij de Continental Kids en de Young Continentals. Op haar 18e was ze al assistent-dirigent. Een hele verantwoordelijkheid. Reizen met een groep van 13-, 14- en 15-jarigen, spullen opbouwen, concerten geven. Laat naar bed en de volgende ochtend weer hup de bus in voor het volgende concert. Onderweg gaf Wilke Bijbelstudie aan de tieners. Haar doel was ‘Jezus uitdelen’, en dat is altijd zo gebleven. Als ik nu terugkijk, denk ik dat Wilkes leiderschapstalent dáár tot ontwikkeling en bloei is gekomen – een soort basis voor het werk dat ze nu doet bij BEAM. De tieners lopen nog steeds met haar weg.”

De lockdown in 2020 brengt een nieuwe wending in Wilkes leven. BEAM organiseert kerkdiensten op tv en Wilke mag daarin spreken. Voorheen werkte ze achter de schermen als redacteur, maar deze nieuwe rol valt in de smaak. Het duurt niet lang totdat Wilke ook gevraagd wordt voor spreekbeurten in kerken.
Onlangs maakte Wilke een documentaire over een heel persoonlijk en kwetsbaar onderwerp. Ze heeft al jarenlang een vriendin, maar hield dat stil uit angst voor veroordeling en afwijzing. De documentaire Wanneer ga ik het ze vertellen leverde ontelbaar veel reacties op. 

“Wilke heeft ons lang voordat deze video online kwam uiteraard al verteld dat ze verliefd was geworden op een vrouw. Het kwam voor ons als een verrassing. Of ik het lastig vond? Ik was vooral heel verdrietig omdat Wilke zo’n intense innerlijke strijd heeft gestreden en zo lang met haar geheim heeft rondgelopen. In het christelijke wereldje is er al snel oordeel en afwijzing als het gaat om homoseksualiteit. Het thema wordt in weinig kerken besproken en een gesprek hierover is überhaupt vaak niet mogelijk. 

Eerlijk gezegd heb ik daar als moeder weinig begrip voor. Alsof je tegen iemand zegt: ‘Sorry, maar dit stukje van jou accepteer ik niet.’ Ik hoop vooral dat Wilkes documentaire de dialoog op gang zal brengen. Jezus leert ons om God en onze naaste lief te hebben, zonder oordeel over elkaar. Zo staat het in de Bijbel. Anderen lezen in diezelfde Bijbel dat relaties tussen personen van hetzelfde geslacht niet Gods bedoeling zijn. Het is ingewikkeld, en misschien kom je er niet uit. Maar blijf in gesprek en heb lief. Heb boven alles zo veel mogelijk lief!” 

De weergave van deze video vereist jouw toestemming voor social media cookies.

Toestemmingen aanpassen

Geschreven door

Miriam Duijf

--:--