'Ik constateer een ernstige mate van knuffelhonger'
8 oktober 2020 · 09:59
Update: 15 november 2024 · 09:56
Als iets verboden is, wordt het des te bekoorlijker. Ik ben geen notoire knuffelaar, maar de onrust in mij zorgt ervoor dat ik bij mezelf op spreekuur ga en spoedig constateer ik een ernstige mate van knuffelhonger.
Ik besluit de diagnose serieus te nemen, stap in de auto en overbrug in ijltempo de 250 kilometer naar het dorp van mijn familie. “Hoi mam, ik kom jullie knuffelen.” “Nee lieve kind, dat kan even niet. Die-en-die was hier een paar dagen geleden en blijkt nu corona te hebben, dus knuffelen is er niet bij.” Ik app een vriendin. ‘Rondje lopen?’ ‘Ben je hier dan?’ ‘Yep.’ ‘Oké, ik zie je zo.’
“Chrissie!” roep ik wanneer ik haar zie staan. “Geef me alsjeblieft een hug!” Ze zwaait naar me op anderhalve meter afstand en daar moet ik het mee doen. Terwijl we er stevig de pas in zetten, zanik ik aan één stuk door. Dat 500 kilometer rijden toch op z’n minst met één knuffel van een dierbare moet worden beloond, dat het een stomme tijd is, en dat we met z’n allen nog eens doodgaan aan afstandelijkheid en een gebrek aan oxytocine. Een jongen die op mijn bloedeigen neef lijkt, begeeft zich plots in mijn blikveld. Ik zet mijn handen rond mijn mond: “Martijn!” Hij kijkt om, loopt in mijn richting. “Wat doe jíj hier ineens?” “Ik deel vandaag gratis knuffels uit, wil je er een?” Ook hij is verstandig – en weigert.
Drie minuten later, het lijkt van Hogerhand geregisseerd, zie ik een jonge vrouw fietsen, kindje achterop, kindje naast zich en ze lijkt op mijn nicht. Herhaling van het verhaal. “Eline!” Ze keert haar fiets en sommeert haar dochtertje hetzelfde te doen. Het meisje dat me vijf jaar geleden tot oud-tante promoveerde, komt me verrast tegemoet. “Dat is Annemarie!” “Ha leukerd,” zeg ik. “Ik kom helemaal uit Groningen om lieve mensen te knuffelen.” Ze laat haar fiets vallen en loopt regelrecht mijn armen in voor de verrukkelijkste omhelzing aller tijden. Bloedband in actie. Het is de reistijd en de diesel meer dan waard.
NB: Dit gebeurde in augustus, toen het nog een stuk rustiger was rond het virus.
Beeld: Shutterstock
Meest gelezen
- Weekend voor stellen met een onvervulde kinderwens
'Met elkaar willen we stilstaan bij het verdriet van het kindje dat niet komt'
Weekend voor stellen met een onvervulde kinderwens
- Paralympisch sporter Lito Anker: ‘Mijn talent is explosiviteit’
Lito in 'De Verandering', zaterdag 1 februari, 17.30 uur, NPO 2
Paralympisch sporter Lito Anker: ‘Mijn talent is explosiviteit’
- 'Mijn zoontje zou nooit meer kunnen lopen'
'De Verandering', zaterdag 25 januari, 17.30 uur op NPO 2
'Mijn zoontje zou nooit meer kunnen lopen'
Lees ook
- Simones partner is chronisch ziek: ‘Hij vroeg zich af of hij mij dit kon aandoen’
Ondanks de moeilijkheden, zijn er ook winstpunten
Simones partner is chronisch ziek: ‘Hij vroeg zich af of hij mij dit kon aandoen’
- Presentator Marleen Stelling door de ogen van collega Marieke de Man: 'Haar eigenheid inspireert me'
Hoe ziet Marieke de 'Ik mis je'-presentator?
Presentator Marleen Stelling door de ogen van collega Marieke de Man: 'Haar eigenheid inspireert me'
- EO Metterdaad met Christelijk Noodhulpcluster in actie voor Congo
Miljoenen mensen hebben hulp nodig
EO Metterdaad met Christelijk Noodhulpcluster in actie voor Congo