Iduna Paalman vond in de Bijbel actueel MeToo-verhaal

Er zijn nog veel mensen die wel graag lezen, maar poëzie ingewikkeld vinden. “Niet nodig,” zegt Iduna Paalman. “Probeer een gedicht niet te ‘snappen’. Omarm liever de associaties die het bij je oproept.” Een portret van de dichter die na De grom uit de hond halen aan een nieuwe bundel werkt. Hierin belicht ze het vrouwelijke perspectief op de geschiedenis.

“In de gedichten in mijn eerste bundel onderzoek ik de uiteenlopende manieren waarop mensen met hun angsten omgaan. Het is een menselijke eigenschap om daar blind voor te zijn of je daar juist te nadrukkelijk op te focussen. Ik schrijf over dreigende gevaren en (valse) geruststelling in het leven," vertelt Iduna Paalman over haar succesvolle debuut De grom uit de hond halen.  

"Als mensen mijn gedichten niet ‘snappen’, vind ik dat niet erg," legt Iduna Paalman uit. "Het is juist de kracht van poëzie dat iedereen er zijn eigen associaties bij mag hebben.”

Nieuwe dichtbundel

“De laatste tijd onderzoek ik het leven van vrouwen, van wie de rol in de geschiedschrijving vaak onderbelicht is gebleven. In mijn volgende dichtbundel wil ik aandacht besteden aan dat vrouwelijke perspectief op de geschiedenis.”

Wat is je favoriete Bijbelverhaal?
“Onlangs mocht ik gedichten schrijven voor een kooruitvoering over Susanna (uit een apocrief gedeelte van het boek Daniël, red.). Het gaat over een jonge vrouw die tijdens het baden wordt begluurd en belaagd door twee mannen."

MeToo in de Bijbel

"Als Susanna niet op hun avances ingaat en zich ertegen probeert te verweren, wordt ze beschuldigd van overspel. Een oud, maar actueel MeToo-verhaal over een vrouw die voor de zeggenschap over haar lichaam opkomt.”

Zou je jezelf gelovig noemen?
“Dat komt al snel neer op de vraag of ik in God geloof. Ik kan het goddelijke soms wel voelen, maar ik vind het ingewikkeld als ik dat aan één persoon, instantie of waarheid moet koppelen. Ik ben niet per se gelovig of religieus, maar wel dankbaar. Maar misschien is dat hetzelfde?”

Denk je weleens aan de dood?
“Daar denk vaak met veel angst aan. De dood kan heel onverwacht, oneerlijk en grillig zijn. Als ik van mensen houd, koppel ik dat aan de vrees dat ze dood zouden kunnen gaan. Ik heb nog geen manier gevonden om van de dood een minder grote vijand te maken. Ik wil vooral hartstochtelijk leven en liever niet denken over de dood of een hiernamaals.”

Ik ben niet per se gelovig of religieus, maar wel dankbaar; misschien is dat hetzelfde?

Wat is het mooiste plekje op aarde?
“Op 12-jarige leeftijd was ik met ons gezin op vakantie in Zweden. We voeren met een kano langs eilanden, waar we in het wild kampeerden. Op een avond zat ik op een steiger aan de rand van een meertje en ervoer ik heel indringend dat ik op het allermooiste plekje was. Het had ook iets verdrietigs, omdat ik besefte dat dit moment nooit meer terug zou komen.”

Met wie zou je een dagje willen ruilen?
“Mag het iets langer dan een dag zijn? Dan de topman van Shell, om echt iets tegen de klimaatverandering te doen, die misschien al onomkeerbaar is. Of een vrouw uit de 19e of begin 20e eeuw, om te ervaren hoe het voor hen was om te moeten vechten voor hun zelfverwerkelijking en een rechtvaardige en zelfstandige plek in de maatschappij.”

Beeld: Simon Debbaut L’Ecluse