Het stormachtige, maar liefdevolle leven van probleemgezinnen in Nederland
17 november 2022 · 13:08
Update: 22 november 2022 · 12:23
Nederland telt tienduizenden zogenoemde probleemgezinnen. De ouders en kinderen hebben een opeenstapeling van ernstige sociale, psychische en financiële problemen. Jaarlijks wordt er ruim tien miljard euro geïnvesteerd door onze samenleving om de gezinnen te helpen bij hun problemen. Desondanks gaat het nog wel eens mis achter de deuren van deze gezinnen, terwijl ze hard opzoek zijn naar oplossingen. Waarom lukt het hun toch niet om uit de ellende te komen? Is er nog een kans voor hun kinderen of is hun toekomst per definitie verloren?
In Verloren kinderen zien we het leven van drie verschillende zogenoemde probleemgezinnen, waaronder het gezin van Astrid en Peter. Zij wonen samen met hun kinderen: Rodin, Rowan, Rowena en baby Wendy in Amsterdam noord, in een huis van 70 vierkante meter. Ze wonen in een buurt waarbij er goed op elkaar gelet wordt en Astrid altijd op een van haar buurvrouwen kan rekenen om op haar huis te passen. Sinds 2019 zit Astrid in de schuldsanering en is hier zelf vrijwillig ingegaan, omdat zij van tevoren al de instelling had dat zij haar kinderen niet veel zal kunnen bieden.
Astrid en Peter hebben elkaar leren kennen in 2019. Astrid had een explosieve relatie met de vader van Rodin en is hierdoor in een opvangtehuis terecht gekomen. Tijdens deze moeilijke tijd ontmoette ze Peter. Een maand nadat hun relatie startte raakte ze zwanger. Haar drie kinderen met Peter waren niet gepland. Door de ADHD van Peter is hun relatie soms een uitdaging, omdat Peter niet wil toegeven dat hij ADHD heeft en erg veel vergeet. Dit leidt soms tot woede aanvallen bij Astrid.
In Vriezenveen wonen Ronald en Marjolein samen met hun drie kinderen: Gondar, Linde en Florijn. Alle gezinsleden zijn hoogbegaafd en de kinderen hebben daarnaast ieder hun eigen psychische stoornissen. De 17-jarige Florijn heeft bijvoorbeeld een autismespectrum stoornis, ADHD en een emotie regulatiestoornis. Marjolein zorgt ervoor dat elke dag gestructureerd verloopt, dit doet ze via hun ‘planbord’. Het is belangrijk voor haar dat haar kinderen speciale zorg en onderwijs krijgen, maar helaas vindt zij dat Nederland hier niet aan voldoet en voelt het gezin zich niet veilig. Hierdoor verhuizen zij naar België. Voor Gondar is het beter om het jaar af te maken op zijn huidige school, waardoor het gezin tijdelijk in een extra woning tussen België en Nederland verblijft. Florijn en Linde gaan momenteel beiden niet naar school. Voor Florijn is er tot heden geen passend onderwijs gevonden en Linde kampt nog met klachten van ‘Long COVID’.
Tot slot hebben Merel en Gerson hun leven opengesteld voor ons om ze te volgen. Samen met hun zoontje Isai en dochter Nohemy wonen ze in Rotterdam. Nohemy is zes jaar oud en is momenteel voor 10 weken opgenomen in een speciale kliniek van het Erasmus medisch centrum. Op vierjarige leeftijd is er een zeldzame vorm van het Autismespectrumstoornis in combinatie met een prikkelverwerkingsstoornis bij Nohemy gediagnostiseerd. Ook heeft zij moeite met het reguleren van emoties. De artsen willen dit grondig onderzoeken, zodat Nohemy en haar omgeving goed met haar emoties kunnen omgaan. Nohemy’s stoornis heeft veel effect op het gezin, omdat zij ongecontroleerde woede-uitbarstingen heeft en er iedere dag gestructureerd moet verlopen. Doordat de dagen en de reacties van Nohemy vaak heftig uit kunnen pakken vindt moeder Merel het erg beangstigend.
