Henrik Wienen over een ezel, Jezus, en de smartphone

Henrik – een snelle, innemende prater – werkte jarenlang voor een succesvolle startup die apps voor toonaangevende merken ontwikkelde. Onder meer Bol.com, Marlies Dekkers, G-Star, Rivièra Maison, maar ook kledingmerken uit de duurste winkelstraat van New York, de 5th Avenue, namen de app af. Toch koos hij er eind 2018 voor zelf aan iets heel nieuws te beginnen: een app voor kerken. Donkey Mobile, ging het bedrijf erachter heten. Inmiddels maken zo’n zeventig kerkelijke gemeenten gebruik van de app die Donkey Mobile ontwikkelt.

Iemand die zo’n move maakt, moet wel een roeping hebben.
“Nou, dat klinkt alsof ik een licht uit de hemel heb gezien. Zo is het niet. Maar tijdens mijn werk voor de startup – inmiddels een zogeheten scale-up – viel me wel op dat de kwaliteit die wij leverden aan retailers in de kerk helemaal niet aanwezig was. We speelden, in voetbaltermen, in de Champions League, terwijl ik in de kerk altijd maar hoorde: ‘Dat kunnen wij niet, zoiets moois kunnen wij in de kerk niet ontwikkelen.’
Ondertussen ontgroeide ik mijn studententijd, kreeg ik verantwoordelijkheden, trouwde ik met Femmieke, en dacht ik steeds vaker aan wat ik wilde doorgeven aan een volgende generatie. De kerk is mij dierbaar en heeft mijn hart. Dát wil ik doorgeven. Laat de kerk daarom aanwezig zijn op het meest gebruikte communicatiemiddel: de smartphone.”

Moeten we als kerken massaal digitaal gaan? De kerk is toch ‘geheel anders’?
Henrik knikt. “Die opmerking hoor ik vaker. ‘In de kerk kom je tot rust, trek je je terug uit de drukte van de wereld. De gejaagdheid van het normale leven hoort er niet thuis.’ Ik vind dat een schijntegenstelling. Als kerk aanwezig zijn op een communicatiedrager betekent niet dat je direct meedoet aan alles wat erop staat. Vergelijk het met de boekdrukkunst. Sinds 1450 zijn er miljoenen boeken gedrukt. Niet allemaal goeie. Maar de goede boodschap van de Bijbel kon er wél door verspreid worden. Zo kun je ook op een positieve manier op de smartphone aanwezig zijn.”

Creatief in crisistijd

De coronacrisis maakte de noodzaak van een app voor kerken nog groter. Henrik: “Wat ik mooi vind aan deze crisistijd, is dat kerken heel creatief worden in het gebruik van de app. Zo hoorde ik van een gemeente die op eeuwigheidszondag een groep in de app opende waarin de leden namen van overledenen konden noemen. Zoiets hadden wij als makers niet bedacht, maar die ruimte is er wel ingebouwd. Ik geniet ervan als ik dat hoor.”

Je bent zoon van Jos Wienen, de burgemeester van Haarlem die twee jaar geleden moest onderduiken vanwege bedreigingen. Heb jij zelf ook last gehad van die situatie?
“We kregen als kinderen wel instructies en we kunnen nog steeds een noodnummer bellen. Ik herinner me nog dat er hier in die tijd een keer een pakketbezorger voor de deur stond met een pakketje voor een ander adres. Normaal zou ik de deur meteen opengooien, maar toen heb ik hem toch maar naar m’n buren doorverwezen. Je wordt alerter.
De impact op het leven van mijn vader – mijn ouders zijn gescheiden toen ik 22 was – is enorm geweest. Ik herinner me Nieuwjaarsdag 2019. We gingen met ons gezin wandelen en naar de bioscoop. Voor én achter ons liepen bewakers. Dat vond ik zo’n vreemde gewaarwording. Net alsof je in een film zit.”

Niet aan de kant

“Ik wil trouwens geen zielig verhaal ophangen over de bedreigingen,” vervolgt Henrik, “want ik ben vooral erg trots op mijn vader. Hij bleef op zijn post. En zo ken ik hem ook. Ik herinner me dat ik jong was, we woonden nog in Ridderkerk, en er een keer een motor over het voetpad reed. Mijn vader ging niet aan de kant en wij hielden ons hart vast. Uiteindelijk stopte de motor. Zo is hij. Heel nuchter en standvastig. Hij is trouwens ook een groot fan van Willem van Oranje.” Lachend: “Toen ik hem de eerste keer bezocht in het safe house waarin hij zat ondergedoken, liep ik direct tegen een schilderij aan waarop Balthasar Gerards Willem van Oranje doodschiet. ‘Pap, had je daar niet even een foto van ons kunnen neerhangen?’ reageerde ik. Haha, die stond er gelukkig ook. Maar het laat zien hoeveel bewondering hij voor de Vader des Vaderlands heeft.”

Je maakte als jongvolwassene de scheiding van je ouders mee. Wat deed dat met je?
“Ik heb als student hard gewerkt, maar ook enorm veel feestgevierd en lol gehad. We werkten om vervolgens weer op vakantie te kunnen gaan, echt de hele wereld over. Uiteindelijk kom je erachter dat er een grens aan zo’n leven zit, dat het leven niet altijd leuk is. De scheiding van mijn ouders liet mij de keerzijde zien. En ik leerde in diezelfde periode weer meer terug te vallen op de waarden van thuis.” 

'Dit lied kwam echt binnen'

‘Nada te turbe’ staat er op je Facebookpagina.
“Dat betekent: laat niets je verontrusten. Dit lied van Taizé hebben we gezongen in onze trouwdienst. Ik hoorde het voor het eerst toen mijn tante als predikant intrede deed in haar gemeente. Ze heeft een verloofde verloren en later ook haar man. Als gezin maakten we dit van nabij mee. Dit lied kwam echt bij me binnen. Het zegt me dat niets me hoeft te verontrusten of bang hoeft te maken. God is er. Basta. Zo eenvoudig, zo krachtig.”

Wat zou je Jezus willen vragen als Hij hier tegenover je zat?
“Ik denk dat ik totaal overrompeld zou zijn als Hij binnenkwam, haha! Maar wat ik van Hem zou willen weten, is of ik het goed doe. In de gesprekken die ik als ondernemer voer, in de keuzes die ik maak. Misschien zegt Hij wel: ‘Leuk hoor, zo’n app, maar je maakt je druk om niks.’ Dan wijs ik Hem natuurlijk nog wel even op de tekst: ‘Ga heen, onderwijs al de volken.’”

Nog even over de ezel… Waarom heet je bedrijf Donkey Mobile?
“Ik ben blij dat je het vraagt. Ik zeg er bewust niks over op onze site, omdat ik het graag zelf aan mensen vertel.” Wijzend naar een boekenplank achter hem: “Ik ben groot fan van de Deense predikant Kaj Munk. Daar staan zijn boeken. Hij was de Deense Bonhoeffer, simpel gezegd. De Duitsers fusilleerden hem in 1944. Munk was niet zo overtuigd van zichzelf. Preek ik goed genoeg? Draag ik de liefde van God wel uit? Die vragen beklemden hem. Totdat hij troost vond in de ezel. Jezus had slechts een ezel nodig om Hem Jeruzalem binnen te rijden, de stad waar hij levensreddend werk ging verrichten. Toen ik me verdiepte in de rol van de ezel in de Bijbel, kwam de ezel naar voren als een mega dienstbaar dier. Hij bracht Maria naar Bethlehem, Abraham en Izak naar de offerplaats en er moest zelfs een engel aan te pas komen om Bileam te laten zien dat de ezel Gods plan uitvoerde. Toen dacht ik: laat het dan ook een ezel zijn waarop Jezus de mobiele telefoons van mensen binnenrijdt. En een ezel kan koppig zijn! Dat vind ik ook leuk.”

Beeld: Jacqueline de Haas