Mijn puber gaat mee op vakantie: ‘Bij elk kerkje dat wij ingaan loopt hij te zuchten'

Nachtelijke avonturen met locals

Nienke: “’Niet van de camping af,’ was het devies op de camping waar onze dochter (15) met ons naartoe ging. Dat deden zij en haar vriendin natuurlijk wel. Ik schrok behoorlijk toen ze rond half 3 ’s nachts terugkwam en de volgende ochtend meldde dat ze naar het dichtstbijzijnde dorp waren geweest en door drie aardige jongemannen van een jaar of twintig met de auto waren teruggebracht. Ze hadden met honderd kilometer per uur over een Frans landweggetje gescheurd, hoorde ik later. Er had van alles kunnen gebeuren.”

Een volle slaapzak

Peter: “Het is al wel een tijdje terug, maar toen onze zoon Christiaan (toen 16 jaar), meeging naar Zuid-Frankrijk had hij al snel vrienden gemaakt met een groepje andere tieners. Elke avond stonden ze daar bij het zwembad te ‘chillen’. Mijn vrouw en ik waren allang blij dat we even wat tijd voor onszelf hadden. We hadden wel gezegd dat hij ‘geen stomme dingen’ moest doen en dachten dat het wel los zou lopen. Toen ik op een nacht rond 03:00 uur mijn zoon zijn tentje hoorde openritsen dacht ik: dat zit wel goed. Nog geen kwartier later hoor ik hem zijn hele slaapzak onderkotsen. De rest van de vakantie mocht hij niet meer weg ’s avonds.”

Het is zó 'gezellig'

Hilda: “Ik heb drie heel verschillende pubermeiden. Lisanna (12 jaar) vindt het heerlijk om bij mij in de buurt te zijn en wil het liefst de hele dag door aandacht. Niet zo fijn als je zelf ook lekker wilt lezen of even kindvrij wilt genieten met je man. Guusje (15 jaar) is altijd druk bezig met het zoeken naar vakantievrienden, maar dat wil niet echt vlotten vanwege de taalbarrière, waardoor ze stikchagrijnig haar zusje zit te jennen. En Pien (17 jaar) is onze avonturier die het liefst de hele dag alleen op pad gaat. Mijn man en ik vinden haar nog te jong om in een vreemd land op avontuur te gaan. Door de drie verschillende karakters en wensen van de kinderen is het niet altijd even ‘gezellig’ in ons vakantiehuisje onder de Spaanse zon. Ik blijf maar denken dat dit een fase is.”

Dwarse puber

Maartje: “Ik heb een ontzettend dwarse puberzoon van 16 jaar die het vreselijk ‘lame’ vindt om met zijn familie in het openbaar gezien te worden. Nadat hij mopperend in de auto is gestapt en we in een leuk plaatselijk dorpje zijn aangekomen loopt hij standaard vijf meter achter ons. Om vervolgens wel aan te komen rennen als we een ijsje bestellen, want dat wil meneer dan weer wel. Bij elk kerkje dat wij ingaan loopt hij te zuchten en te steunen dat hij ‘al genoeg kerken thuis ziet’ en loopt hij zonder het te melden zo de kerk weer uit. Als zijn broertje en zusje lekker aan het spelen zijn op het pleintje naast het restaurant zit hij onderuitgezakt op zijn telefoon te pingelen en wisselt geen woord met mijn man en mij. Kortom: hij is echt een chagrijnige puber. Wellicht laten we hem volgend jaar maar thuis, zodat wij lekker met de kleintjes op vakantie kunnen.”

Italiaans zomervriendje

Laurens: “Met flinke tegenzin ging mijn zestienjarige puberdochter Romy mee naar onze vaste camping in Italië. ‘Er is niks leuks voor mij te doen op die stomme camping’, klaagde ze. De eerste paar dagen zat ze met een lang gezicht voor onze tent, tot grote ergernis van mijn vrouw en mij. Nadat we Romy zover kregen dat ze éindelijk alleen ging zwemmen, kwam ze met een grote glimlach terug. Een paar dagen later liep ik met onze jongste zoon Rens (10 jaar) naar het zwembad en zag ik haar bij een zongebruinde Italiaanse jongen op het strandbedje zitten. Had die stiekemerd gewoon een Italiaans vakantievriendje gevonden.”