Help, ik moet hardop bidden in een groep!

1. Help, ik weet niet wat ik moet bidden

Gelukkig zijn er eindeloos veel mensen die ons voor hebben gebeden. Hun woorden kun je lenen. Zo staat de Bijbel vol prachtige gebeden. De Psalmen variëren van jubelzangen tot klaagliederen, in de profeten staan boeiende en spannende gebeden, en Jezus zelf leerde ons bidden: het Onze Vader.

Er zijn gebedenboeken, agenda’s en scheurkalenders te koop met inspirerende gebeden van eerdere christenen. Beroemd zijn de gebeden van Fransiscus van Assisi (“Heer, maak mij een instrument van uw vrede”), St. Patrick (“Christus is naast mij, Christus is voor mij”) en moeder Teresa (“Bevrijd mij, o Jezus, van het verlangen om geliefd te zijn”). Of leen een gebedstraditie uit de wereldkerk. Zo kent de oosters-orthodoxe kerk het ‘Jezusgebed’: het hardop herhalen van de woorden “Heer Jezus Christus, Zoon van God, ontferm U over mij, zondaar.”

Tot slot zijn er apps die je helpen met bidden. De Bijbel-app YouVersion heeft een dagelijkse gebedsapp, waar je ook gebedspunten in kunt zetten. Bidden Onderweg, Eerst Dit, Iedere dag met God of het Engelstalige Pray As You Go helpen je dagelijks tijd te nemen voor gebed.

2. Help, ik moet hardop bidden in een groep

Volgens een onderzoek onder Nederlanders staat ‘spreken in het openbaar’ op de vierde plaats van grootste angsten. Bidden in het openbaar is misschien nog wel spannender. “Publiek bidden is kwetsbaar”, gaf wijlen Jan van der Graaf, voormalig secretaris van de Gereformeerde Bond, toe in het Nederlands Dagblad. “Iedereen luistert mee. Je hebt toch neiging daar rekening mee te houden.” Zijn tip: wees eerlijk en heb niet de illusie dat je namens iedereen spreekt.

Wat helpt, is eerlijk toegeven dat je het spannend vindt. Dat kan met name in een kleine groep. Je groothouden legt een extra druk op jezelf en werkt vaak contraproductief.

Daarnaast is het met bidden zoals met alles in het leven: oefening baart kunst. Begin in een veilige omgeving, in het gezin of in kringverband.

En houd het simpel. “Niet eindeloos voort prevelen zoals de heidenen”, zei Jezus. “Jullie Vader weet immers wat jullie nodig hebben.”

3. Help, ik vind bidden saai

Dat kan veel te maken hebben met je beeld van bidden. Bijvoorbeeld: ‘even snel voor het slapengaan’ of ‘stille tijd voor het ontbijt’. Dat kan op zich heel goed zijn, maar het kan ook anders.

Schreeuw je gebed tegen de zee, maak een wandeling en overleg je gedachten richting God, zing je gebed (al dan niet op een eigen melodie en op eigen woorden), teken, schrijf, schilder of boetseer je gebed, app je gebed, doe een gebedsdans – de mogelijkheden zijn eindeloos.

Dus stel jezelf eerst de vraag: hoe communiceer ik het liefst naar anderen? Misschien zit daar wel een hint in naar welke gebedsmethode bij jou past.

4. Help, mijn gedachten dwalen voortdurend af tijdens het bidden

Zoals een wijs man ooit zei: “Concentreren kun je leren.” In een wereld die bol staat van de afleidingen is het niet gek dat je hoofd niet stilstaat als je even stil wordt. Het slechte nieuws: tot rust komen kost tijd. Het goede nieuws: je kunt het trainen.

“Trek je dan terug in je huis, sluit de deur en bid tot je Vader, die in het verborgene is”, zei Jezus al (Matteüs 6). De eerste les voor concentratie is dan ook een rustige plek met zo min mogelijk afleiding. Een hoekje van de kamer zonder telefoon helpt bij het concentreren.

En dan is het de kunst van het stil worden. Een bekend gezegde onder monniken luidt: “Als je niet stil kunt worden, wordt dan langer stil.” Geef jezelf de tijd.

Een paar tips: zorg dat je goed rechtop zit, beide voeten op de grond. Haal rustig adem. Druk gedachten niet weg, maar betrek God bij wat je denkt. En wees genadig voor jezelf. Na verloop van tijd zul je merken dat het steeds beter lukt om je te concentreren.

5. Help, ik hoor niets van God tijdens het bidden

Luistert God wel? Bidden voelt soms als prevelen in het niets. In het praktische boek Bidden kun je leren schrijft predikant Anne van Olst een verrassende gedachte: “Bidden is eerder antwoord geven dan vragen.”

Zijn idee: God heeft al lang contact met ons gezocht. Hij spreekt al tot ons via zijn woord. Ons gebed is niet allereerst ons initiatief, maar een reactie op wat Hij te zeggen heeft. Van Olst schrijft: “Wij kunnen vragen: ‘Waarom antwoordt U niet? Ik vraag U toch iets? En U zwijgt in alle talen!’ ’Begrijp je?’, zegt God. ‘Dat heb Ik nu altijd. Ik spreek. Mijn Woord klinkt voortdurend, uitnodigend, in de wereld. Ik ben altijd al de sprekende God.’”

Die gedachte geeft ontspanning. Ons gebed maakt niet het verschil. We hoeven alleen maar te antwoorden op wat Hij allang gezegd heeft.