Hannah over haar autistische burn-out

Voor Hannah en haar man was het al lange tijd een droom om naar Zweden te emigreren. “We wilden Rotterdam uit, omdat we behoefte hadden aan meer rust en we in de natuur wilden wonen. Hier in Zweden heb je alle ruimte en overal waar je kijkt is natuur. Inmiddels wonen we in ons droomhuis in een klein dorpje in de bossen van Småland.”

Compleet uitgeput

Hoewel Hannah dolblij is met de emigratie en de rust in Zweden, ervaart ze het als een moeilijke periode en komt ze na een halfjaar in een burn-out terecht. “In het eerste halfjaar kwamen er veel vrienden op bezoek, omdat iedereen graag wilde zien hoe we woonden. Dus elke maand was er minstens één weekend waarin we een soort entertainmentbureau waren voor anderen. Dat brak me op een gegeven moment echt op.”

Een bepaalde gebeurtenis zorgt ervoor dat het Hannah te veel wordt. “Ik was klaar met douchen en daarna ging een vriend naar de badkamer om te douchen. Ik besefte me dat ik mijn bril daar had laten liggen en moest daarom ontzettend hard huilen. Dat sloeg helemaal nergens op en ik dacht: dit is niet normaal meer.”

Vanaf dat moment beseft Hannah dat ze in een burn-out zit. “Ik was zo moe. Toen heb ik eigenlijk alleen maar in bed gelegen of in een stoel gezeten. Ik ben gaan lezen over een burn-out, wat het is en hoe je eruit kan komen. Dat is het enige wat ik kon doen. Het voelde ontzettend frustrerend, omdat je wordt stilgezet. Je wilt door maar het lukt niet. Ik had nergens energie voor. Ik vroeg me af wanneer ik überhaupt weer iets zou kunnen doen en hoelang dit zou duren.”

Autistische burn-out

Hannah begrijpt eigenlijk niet goed waarom ze zo uitgeput is, tot ze een bepaald artikel tegenkomt. “Ik las een artikel over Sonja Silva, die op latere leeftijd gediagnosticeerd is met autisme. In datzelfde artikel werd verwezen naar een autistische burn-out. Toen ik dat las, dacht ik: oooh, dus dat is het! Ik herkende mezelf enorm. Dat is de reden dat sociaal contact zoveel energie kost en ik dagenlang moe ben als ik met iemand heb afgesproken. Ik probeerde altijd zo hard om normaal te doen en normaal te zijn, maar mijn hoofd werkt gewoon anders.”

In veel gevallen belanden mensen in een burn-out door een te grote hoeveelheid werkstress. Bij een autistische burn-out is dit niet altijd het geval. “Bij mensen met autisme werkt de prikkelverwerking anders. Er zit totaal geen filter op de prikkels om me heen. Dus ik hoor de wasmachine verderop en ondertussen de wind door de bomen waaien. Er komt heel veel tegelijkertijd binnen. Toen ik dat artikel las, ging er een wereld voor me open. Ik dacht: nu snap ik eindelijk wat er aan de hand is. Daardoor kan ik veel concreter en doelgerichter op zoek naar hulp. Ik ben in behandeling bij een autismecoach, die me helpt de negatieve maar vooral ook positieve kanten te leren kennen en hoe ik die kan inzetten. Ook merk ik dat ik prima kan werken, zolang ik het op mijn eigen manier en tijd kan doen. Ik hoef niet te voldoen aan maatschappelijke maatstaven, dat ga ik toch nooit kunnen.”

Reiki-cursus

Aan het begin van haar burn-out gaat Hannah op zoek naar een leuke sport die ze kan beoefenen. “Er was een yogaschool in de buurt, dus ik besloot daarheen te gaan. Er was een hele leuke docent en zij deed soms aan Reiki tijdens de les. Dat voelde best ontspannen, dus ik dacht: dat wil ik ook leren. Ik heb me ingeschreven voor een Reiki-cursus die drie dagen zou duren.”

Ondanks Hannah’s nieuwsgierigheid en enthousiasme naar Reiki, voelt ze een flinke weerstand tijdens de cursus. “Ik dacht: geef het gewoon een kans en wimpel niet alles af als iets slechts. Dus ik kwam daar op de tweede dag en moest allerlei hocus pocus-gebaren leren en op afstand ‘energie sturen’. Toen dacht ik: waar gaat dit over? Ik voelde steeds sterker dat ik daar weg moest gaan.”

Hannah vertelt dat ze altijd wel heeft geloofd dat er een god is, maar niet veel tijd aan haar geloof besteedde. “Ik heb altijd geloofd, maar dat was met golfbewegingen. Heel lang was Hij onzichtbaar voor mij en was ik er niet mee bezig. Maar toen ervaarde ik echt dat de Heilige Geest tegen mij zei dat ik daar weg moest gaan. Ik besprak het met een vriendin, die al haar hele leven gelovig is, en zij zei hetzelfde: ‘Volgens mij heeft de Heilige Geest jou daar weggehaald.’”

Doop

Deze ervaring zorgt voor een grote omslag in Hannah’s leven. Ze begint weer in de Bijbel te lezen, maar het voelt nog wat pril. “Ik miste contact met andere christenen, dus heb ik me ingeschreven voor een online Alpha-cursus. Hierdoor heb ik veel contact met medechristenen gekregen en weer meer gevoel met een kerk in Nederland, die ook online actief is. Het voelt dan een beetje alsof ik er ook bij ben.”

Hannah besluit zich te laten dopen als teken van haar geloof. “Ik ben bij Noorderlicht, een kerk in Rotterdam, terechtgekomen. Ik vroeg of ik een online dooptraject kon doen en dat was geen probleem.” In september 2021 heeft Hannah zich laten dopen, wat heeft gezorgd voor grote veranderingen in haar leven. Ze blijft bij de kerk in Rotterdam betrokken als vrijwilliger op afstand. “Ik mag er zijn wie ik ben en ik voel me gezien en gewaardeerd.”

“God is Degene Die er altijd is. Hij zorgt voor onvoorwaardelijke liefde en redding, in alle opzichten. Ik ben daarvan overtuigd doordat Hij de juiste mensen op de juiste momenten op mijn pad stuurt. Het werk dat ik nu doe in de journalistiek had ik een halfjaar geleden nooit gekund. Daardoor heb ik langzaam mijn zelfvertrouwen teruggekregen.”

Lees ook: Zangeres Lydia Zimmer had een burn-out