Frénk van der Linden: ‘Vroeger vond ik mezelf Gods gift aan de mensheid’
27 april 2023 · 21:42
Update: 12 mei 2023 · 14:00
Als jongetje op de basisschool ging Frénk van der Linden eens 250 keer in een jaar naar de mis. Toen hij ouder werd, probeerde hij mensen om zich heen ervan te overtuigen dat God niet bestaat. “Ik dacht gewoon alles het beste te weten, wat zo ongeveer het domste is wat je kunt doen, natuurlijk.” In Bid, bedank, bewonder vertelt de journalist over zijn diepgewortelde onzekerheid, de fouten die hij maakte en de dankbaarheid die hij nu voelt.
Frénk van der Linden is een dankbaar mens “geworden”. In een gesprek dat hij onlangs met zijn zus had, concludeerden ze samen: “Er is een hele hoop shit geweest in ons leven, maar we hebben eigenlijk voornamelijk redenen om dankbaar te zijn.” Voorheen ervaarde hij dat anders. “Vroeger vond ik mezelf Gods gift aan de mensheid. Het besef dat je ooit dacht dat je wist hoe alles moest worden ingericht – je eigen leven en dat van anderen.” Langzaam maar zeker komt hij tot een andere conclusie: “Het is veel ingewikkelder allemaal. En wat is het leuk dat ik ongelijk heb gekregen.”
Namaakzekerheid
“Ik dacht gewoon alles het beste te weten, wat zo ongeveer het domste is wat je kunt doen, natuurlijk. Ik had de neiging om de hele tijd mensen ervan te doordringen dat ze het beter konden doen zoals ik vond dat ze het moesten doen.” Zo vertelt hij hoe hij zijn eerste vrouw Lineke uit de kerk probeerde de praten. Waar die neiging vandaan kwam om anderen van zijn mening te overtuigen? “Ik denk dat wanneer je heel diep onzeker bent, je vaak ook een enorme cover-up organiseert aan namaakzekerheid.”
Juffrouw Jansen
“In de loop van je leven, zo voel ik het in elk geval, kantelt het van het ik naar het wij. En besef je hoe langer hoe meer dat juffrouw Jansen heeft bestaan.” Juffrouw Jansen, zijn juf op de basisschool, moest af en toe weg tijdens de les en vroeg dan aan Frénk of hij voor de klas een verhaal wilde vertellen. “Dat verzon ik ter plekke en als ze 20 minuten later terugkwam, wilden klasgenoten dat ik nog een paar minuten doorvertelde om er een eind aan te maken.” Door juffrouw Jansen beseft hij dat hij een verhalenverteller is. “Een lulijzer. En dat is nooit opgehouden.”
‘Een heel gedoetje’
Zo realiseert hij zich meer en meer dat hij het leven niet aan zichzelf te danken heeft. “Als ik nu terugblik, dan denk ik: die mensen – want er zijn natuurlijk talloze juffrouw Jansens geweest in mijn leven – hebben allemaal bijgedragen aan mijn vermogen om me door het leven te slaan. Ik vind het leven ‘een heel gedoetje’, zoals filosoof René Gude altijd zei. Heel ingewikkeld en vaak ook moeilijk en niet te doen. Dan is het heel fijn als er mensen om je heen zijn die helpen. Dat kunnen geïnterviewden zijn. Dat kan je familie zijn, een geliefde. Maar in mijn eentje… die illusie is weg.”
Bekijk het hele gesprek met Frénk van der Linden in Bid, bedank, bewonder op zondag 30 april om 09:20 uur op NPO2 of later via NPO Start.
