Berdien Stenberg in 'De Kist' over lessen ziekte: 'Mens, leef!'

Berdien Stenberg maakte klassieke muziek toegankelijk voor een breed publiek en trad op in concertzalen over de hele wereld. Maar toen ze ernstig ziek werd, vertelde ze dat aan niemand, op een handjevol naasten na. Een portret van de fluististe die in De Kist (EO) bezoek krijgt van Kefah Allush.

Met zijn gele fiat komt Kefah Allush aanrijden in een zijstraat van het Concertgebouw, waar Berdien Stenberg hem zal ontmoeten. "Een beetje alsof ik in het harnas was gestorven," blikt ze terug op de opname. "Toch deed de kist die Kefah bij zich had, me weinig. Maar toen ik tien jaar geleden de diagnose uitgezaaide borstkanker kreeg, was dat wel anders. Dat drukte me met mijn neus op de feiten: mijn bestaan is eindig.”

Ben je gedoopt?
“Ja, als baby. Mijn moeder had een mooie doopjurk gemaakt van de sluier van haar trouwjurk. Nu heb ik niet veel meer met het geloof. De liederen en verhalen zijn mooi, en de Bijbel geeft een mooi tijdsbeeld. Maar ik heb ook oog voor het machtsmisbruik waaraan kerkleiders zich door de eeuwen heen vaak schuldig hebben gemaakt. Ik geloof niet in een leven na de dood. Dat motiveert me juist nu iets van het leven te maken.”

(Tekst loopt door onder de video.)

Wat is je favoriete Bijbelverhaal?
“Jezus’ gelijkenis over de talenten, die ik als kind vaak heb gehoord. Zowel op school als thuis, waar we uit de kinderbijbel lazen. Ik heb ‘talenten’ lang alleen als geld gezien, totdat ik besefte dat ik ook mijn ‘echte’ talenten mag ontwikkelen. Dus ben ik het aan mijn omgeving verplicht daar iets mee te doen. Daarom vind ik die oude Bijbelverhalen zo mooi. Je hoeft niet gelovig te zijn om er waardevolle levenslessen uit te halen.”

Hoe besteed je een vrije avond het liefst?
“Eigenlijk werk ik altijd, ook ’s avonds. Maar als ik eindelijk op bed lig, kijk ik graag even naar een historische dramaserie op Netflix. Bijvoorbeeld naar Peaky Blinders, die een goed beeld geeft van het leven in het geïndustrialiseerde Birmingham van 1919. Maar niet te lang, want anders val ik in slaap en moet ik de volgende dag opzoeken waar ik gebleven was.”

Waar staat de mooiste kerk?
“Onlangs speelde ik op de ‘Dag van het overleden kind’ in de Sint-Jozefkerk in Amersfoort. Het licht en interieur in dit kerkje zijn prachtig. Een perfecte locatie voor deze indrukwekkende herdenking, waar ik graag eens een dienst zou willen bezoeken.”

Met wie zou je een dagje willen ruilen?
“Met Rigo, een van de daklozen die Beau van Erven Dorens begeleidt in De Sleutel. Hij krijgt een woning, maar wat denken de buren ervan als Rigo daar een bok en een paard laat rondlopen? Misschien moeten we als maatschappij onze normen niet willen opleggen aan mensen zoals hij. Maar deze Rigo, die zo’n moeilijk leven heeft, zou ik graag een dag in mijn bestaan gunnen.”

Wat is je  belangrijkste levensles?
“Door mijn ziekte heb ik geleerd dat je mooie momenten, ook samen met je dierbaren, niet moet uitstellen: ‘Mens, leef! Vandaag is vandaag, nu duurt maar even, en morgen is nog maar de vraag.’”