Film 'Dune' is eindelijk een overtuigende sf-klassieker

De vlag ging dus niet meteen uit toen er recent weer een Dune-film werd aangekondigd. Al was er wel reden voor optimisme: de beoogde maker, Canadees Denis Villeneuve, had met Arrival en Blade Runner 2049 immers al twee superieure sf-films afgeleverd.

Waar gaat Dune over? In een verre uithoek van het universum volgen we hoofdpersoon Paul, een jongeman wiens vader het beheer krijgt over de onherbergzame woestijnplaneet Arrakis (bijnaam: ‘Dune’). Zodra het gezin daar aankomt, barst er een hevige strijd los rond een kostbare stof die alleen op Arrakis te vinden is. Complicerende factoren: de planeet wordt geteisterd door levensgevaarlijke reuzenwormen, en de lokale bevolking ziet Paul aan voor een verwachte messias.

Het is al met al een wat wazig, ingewikkeld verhaal, met overbekende elementen bovendien. Zo’n intergalactische strijd, een messiasfiguur, quasi-boeddhistische wijsheden, verwijzingen naar kolonialisme – we zagen het allemaal eerder, in films als Star Wars en Avatar. Maar dat is goed te verklaren: de roman van Herbert heeft vele latere sf-verhalen beïnvloed.

Ik had zelf een halfuurtje nodig om me over zulke bezwaren heen te zetten, daarna werd ik volledig gegrepen door de nieuwe Dune-film. In technisch opzicht is het een overweldigende ervaring, een hoogtepunt in het genre, gemaakt voor het grootste scherm en de zwaarste speakers. Van de decors en effecten tot de soundtrack en casting: alles overtuigt. Daarbij wordt de spanning meesterlijk opgebouwd en is de toon opvallend grimmig en volwassen – tegenwoordig zeldzaam voor een blockbuster.

• Lees ook de recensie over 'The Courier'

Jammer alleen dat het verhaal zo abrupt ophoudt. Deze film beslaat slechts de eerste helft van het boek. Een vervolg komt er alleen als de bezoekcijfers niet tegenvallen – des te meer reden dus voor sf-liefhebbers om niet op de thuisversie te wachten.

Bekijk de trailer van 'Dune'