Esthers man is gokverslaafd: ‘Welke vader doet dit zijn kinderen aan?’

Dolverliefd en nagenietend van hun prachtige trouwdag doet Esther een nare ontdekking: haar kersverse man Arjan is gokverslaafd. “We hadden allebei een aparte rekening. Vóór ons trouwen hadden we duidelijke afspraken gemaakt wie wat zou betalen. Maar net na onze trouwdag bleek hij zijn deel van de rekeningen niet te kunnen betalen. Het hoge woord kwam eruit: hij was verslaafd aan gokken. Het was onschuldig begonnen door samen met zijn vrienden geld in te zetten op voetbalwedstrijden.” Dat de situatie zó uit de hand was gelopen, valt Esther rauw op haar dak. “Hij bleek tienduizenden euro’s schuld te hebben.”

Tekst gaat hieronder verder

• Bekijk de EO-documentaire ‘Gokkers’

  Hoe is het om vastgelopen te zijn in een gokverslaving? En hoe is het voor de omgeving? Esthers man Jimmy* vertelt zijn verhaal in de EO-documentaire ‘Gokkers’.

  Klik hier

Onbetaalde bekeuringen

Esther voelt zich verraden. “Niet alleen door mijn man, maar ook door zijn vrienden, die mij in het ongewisse hadden gelaten van zijn gokverslaving. Ik was net getrouwd en dan komt er zo’n groot geheim aan het licht.” Ze is woedend. “Ik zag onbetaalde bekeuringen die vijf keer hoger waren dan het oorspronkelijke bedrag. Hier had hij allerlei verklaringen voor. Het was nooit zijn schuld. In het begin geloofde ik hem – ik dacht dat ik hem kende. Niets bleek minder waar”, zegt Esther gedesillusioneerd.

Esther heeft al een huwelijk achter de rug en hoopte op een gelukkig leven met Arjan en haar dochter uit haar eerste huwelijk. “Het laatste waar ik op zat te wachten was een man die er een dubbelleven op nahield.” Ze zit er flink doorheen. “We besloten een lening af te sluiten bij een particuliere geldschieter en moesten elke maand honderden euro’s afbetalen.” Ook lukt het Arjan om een tijdlang niet te gokken.

Op staande voet ontslagen

“Ik was snel na onze trouwdag zwanger en kort na de geboorte van dit kindje raakte ik opnieuw zwanger. Het geluk leek me eindelijk toe te lachen. We gingen zelfs op zoek naar een huis met een grotere tuin waarin de kinderen fijn konden spelen.”

De zeepbel spat ruw uiteen als blijkt dat Arjan opnieuw gokt. “Zonder dat ik het wist, had hij een nieuwe bankrekening geopend. Het geld dat hij kreeg als aanbetaling voor de inrichting van de huizen van klanten, vergokte hij. Toen zijn werkgever hierachter kwam, werd hij op staande voet ontslagen.”

Leugens

Twee weken lang doet Arjan net alsof hij naar zijn werk is. “Hij reed rondjes in zijn auto tot het tijd was om weer naar huis te gaan. Het is dat een collega van hem naar mijn werk belde om te vragen of ik wel wist wat er speelde, anders had hij misschien nog wel langer gedaan alsof er niks aan de hand was.”

Als Esther hoort dat Arjan opnieuw gokt én is ontslagen, zakt de grond onder haar voeten vandaan. “Ik voelde woede, onmacht en verdriet. Ik besefte goed dat het heel lastig zou worden om hem ooit nog te vertrouwen. Hij had zonder schaamte alles bij elkaar gelogen.” Ze is zo boos dat ze eerst moet afkoelen voordat ze Arjan confronteert met zijn leugens. “Toen ik wat rustiger was, belde ik hem op en vroeg hem waar hij was. Hij beweerde doodleuk dat hij onderweg was naar huis, bij een klant vandaan.” Esther is zijn leugens zat. “Ik zei hem dat hij kon stoppen met liegen, omdat ik alles wist.”

Diep in de schulden

Door zijn verslaving vergokt Arjan ook zijn laatste salaris, zonder erbij stil te staan dat hij een gezin met drie kinderen moet onderhouden. “Ik had werkelijk geen idee om hoeveel geld het ging; de omvang van zijn schulden werd pas later duidelijk.”

Omdat Arjan zijn vrouw en kinderen niet kwijt wil raken, schakelt hij de hulp in van de dominee van zijn kerk. Tijdens dit gesprek komt de volledige omvang van zijn gokverslaving aan het licht. “Ik kwam erachter dat hij alweer maanden aan het gokken was. Al die tijd heeft hij mij bedrogen. Hoe zou ik hem ooit nog kunnen vertrouwen?” Arjan zit zo diep in de schulden dat hij zegt: “Als ik een ongeluk krijg en ik ben er niet meer, dan zou ik dat niet erg vinden” Dat maakt Esther nóg bozer. “Hij sleurde ons mee de afgrond in en wilde ons daar ook nog eens alleen achterlaten. Gelukkig had hij deze gevoelens maar kort.”

Geen sinterklaas

Omdat er geen financiële middelen zijn, wordt er dat jaar geen Sinterklaas gevierd. “Ik was woest dat mijn man dit onze kinderen aandeed. Wíj hadden niet om deze ellende gevraagd en toch moesten we eronder lijden. En nog steeds. Ik houd nog van hem en ik zie ook dat hij zijn best doet, maar soms, als hij bijvoorbeeld naar een vriend gaat, maak ik mezelf helemaal gek. Ik ben als de dood dat hij weer terugvalt. Dan bel ik hem zelfs met de vraag of hij een omgevingsfoto wil sturen. Ik heb continu bevestiging nodig dat hij niet opnieuw aan het gokken is.”

Huwelijkstherapie

“Op dit moment staan wij onder bewindvoering, dus kan Arjan geen nieuwe pinpas aanvragen of op goksites. Helaas zijn er nog genoeg andere mogelijkheden om te gokken. Mijn vertrouwen in hem hangt aan een zijden draadje, dus ik heb ons aangemeld voor huwelijkstherapie. Voor Arjan hoeft dat niet. Hij zei: ‘Het gaat toch goed met ons?’ Ik zei: ‘Met jou misschien wel, maar met mij niet! Ik zit elke dag in angst.’ Ik ben in een wereld getrokken waar ik niks mee te maken wil hebben.’ Maar ik wil het maximale uit ons huwelijk halen en niet – wanneer het op een scheiding uitloopt – denken: hadden we het maar geprobeerd.”

Esthers boosheid is zo goed als weg. “Daarvoor in de plaats is teleurstelling gekomen. Hoe kan iemand die zegt van mij te houden zo met mijn leven hebben gespeeld? Toen Arjan niet op tijd betaalde, kwam er zelfs een geldschieter met een wapen bij ons aan de deur. Welke vader doet dit zijn gezin aan?”, vraagt Esther zich af.

Toekomst

“Arjan volgt een traject om aan zijn verslaving te werken. Als hij opnieuw in de fout gaat vraag ik een scheiding aan – dat is mijn grens. Dan heb ik hem genoeg kansen gegeven. Diep van binnen wil ik hem helemaal niet kwijt; maar de schade is te groot”, vertelt Esther verdrietig.

“De ene dag zie ik de toekomst positief tegemoet, maar dat kan de volgende dag weer anders zijn. Tegenwoordig zijn het de kleine dingen die er toedoen, zoals een dagje naar familie of even naar de kinderboerderij.” Esther is gelovig en bidt om kracht om het vol te houden. “Anders komen we hier nooit doorheen. Bidden helpt mij: ik krijg een bepaalde rust over mij. Ik geloof dat we het samen aankunnen, al is het met ups en downs.”

*De namen in dit verhaal zijn gefingeerd vanwege de gevoelige inhoud.