Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Esther (29) was verslaafd aan alcohol en sigaretten

‘Als er alcohol was, werd ik dronken’

'Jij? Een alcoholist? Dat had ik echt nóóit achter jou gezocht.’ Toen de 29-jarige Esther ten Hove op Instagram (@soberinlife) met haar alcoholverslaving uit de kast kwam, stroomden de verbaasde reacties binnen. “Doordeweeks dronk ik niet, maar als ik dronk, kon ik niet meer stoppen.”

Deel:

Bij de term alcoholist denk je misschien al gauw aan iemand die de hele dag dronken onder een brug ligt. Niet aan een jonge, knappe vrouw met helderblauwe ogen, rood gestifte lippen en een carrière als accountmanager. “Mijn alcoholprobleem was voor de buitenwereld helemaal niet zo zichtbaar”, begint Esther. “Wanneer je iets een verslaving noemt, is natuurlijk heel persoonlijk. Voor de een is vier wijntjes op een avond geen probleem, voor mij werd dat het wel.”

Geen rem

Esther zocht altijd al de grenzen op. “Ik haalde vaak kattenkwaad uit en blowde weleens. Alcohol drinken begon al heel vroeg en was gewoon lachen met vriendinnen. Maar uiteindelijk merkte ik dat ik er heel moeilijk mee kon stoppen. Drinken gaf me een lekker gevoel en dat wilde ik niet kwijtraken. Ik hoorde altijd bij de zittenblijvers op een feestje. Als er alcohol was, werd ik dronken. Er zat geen rem op. Als mijn ouders er iets van zeiden, kwam er onenigheid. Ik dacht: doe even normaal, er is niks mis met mij.”

Na een paar glazen wijn was ik dat onrustige gevoel kwijt

Hoe ouder Esther wordt, hoe moeilijker haar alcoholprobleem voor haar te rijmen valt. “Doordeweeks dronk ik nooit, omdat ik mijn baan daarvoor te belangrijk vond. Maar als ik dronk, dronk ik veel. Ik voelde altijd een soort onrust. Na een paar glazen wijn was ik dat gevoel kwijt. Als ik ‘even’ een wijntje in de stad ging doen, kwam ik om vier uur ’s nachts dronken thuis. Ik had er geen controle over. Helemaal stoppen met alcohol durfde ik niet. Dan zou ik te veel opvallen en mijn keuze aan iedereen moeten uitleggen. Dat was mijn grootste angst.”

Zwelgen in zelfmedelijden

De eerste stoppoging doet ze voor haar ouders. “Ik was weer eens straalbezopen en dacht: dit kan zo niet langer. Ik ging trouw naar de Anonieme Alcoholisten en het lukte me om alcohol te laten staan. Maar het ging heel krampachtig en ik zwolg in zelfmedelijden; ik mag nooit meer drinken, zij allemaal wel. Toen ik op vakantie was op Curacao voelde ik mezelf zo sneu, omdat ik geen cocktailtje kon drinken. Ik lag op een ligbed, keek uit op het zwembad en dacht ineens: deze strijd ga ik niet de rest van mijn leven aankunnen. Wat ik deed – gewoon niet drinken – was puur symptoombestrijding. Ik moest op zoek naar een échte oplossing.”

Als je iets lang doet wat niet leuk is, dan zit er iets onder wat niet klopt

Als tijdens haar vakantie de coronacrisis uitbreekt en ze niet terug naar Nederland kan, geeft dat haar veel tijd om na te denken en op zelfonderzoek uit te gaan. “Toen ik Robert Koops van ‘De verslaving voorbij’ in de Transformatie Podcast hoorde praten over zijn vroegere alcoholafhankelijkheid, werden mijn ogen geopend. Hij sprak niet over alcoholisme als ongeneeslijke ziekte, maar als zelfmedicatie. Als ik zou uitzoeken waaróm ik grenzeloos dronk en dat probleem zou aanpakken, dan was ik vrij!”

Inmiddels is Robert haar coach. “Als je iets lang doet wat niet leuk is, dan zit er iets onder wat niet klopt. Samen zijn we gaan graven. Ik kom uit een groot gezin en cijferde mezelf vaak weg. Onbewust leerde ik mezelf aan dat ik niet zoveel waard ben. Dat gevoel probeerde ik toe te dekken, om te kunnen overleven. Er lagen gedachten onder mijn alcoholprobleem, die ik prima in de ogen kon kijken zonder dood te gaan. Zo pakte ik langzaam de controle terug.”

Half pakje sigaretten

Omdat ze de smaak te pakken heeft, besluit Esther dan ook maar gelijk af te rekenen met haar andere grote verslaving: roken. “Sigaretten gaven mij altijd een ontspannend gevoel. Maar ook hier had ik niet meer zelf de keuze. Daar wilde ik vanaf. Toen ik eenmaal was gestopt met roken, miste ik het enorm. Het leven was écht niet leuk zonder sigaretten; ik was al mijn levenslust kwijt. Daar schrok ik wel van. Ik ben er nog lang niet. Toen ik pas gestrest was, rookte ik een half pakje sigaretten op. De rest heb ik weggegooid.”

Ik heb in ieder geval geen alcohol meer nodig om dingen toe te dekken

Door eerlijk te zijn over haar overwinningen én terugvallen, hoopt Esther anderen te helpen. “Toen ik zelf mijn zoektocht begon, was er bijna niets te vinden. En zeker niet van jonge mensen. Ik heb heel erg de behoefte om te delen hoe het bij mij gaat. Ik krijg zoveel reacties van jonge mensen die tegen dezelfde problemen aanlopen. Met welke verslaving je ook te maken hebt: ga eens onderzoeken hoe je brein in elkaar zit. Lees het boekje ‘Veranderen voor luie mensen’ van Paul Smit. Zit vijf minuten stil en voel hoe je erbij zit. Wees nieuwsgierig naar jezelf. Daar begint het mee.”

Alcoholvrij bier

Uit zelfbescherming drinkt Esther nog steeds helemaal niet. “Eerlijk gezegd ben ik toch nog wel bang wat er dan zou gebeuren. Ik heb alcoholvrij bier geprobeerd, maar dat vind ik niet lekker. Ik houd er niet zo van dat alcohol overal maar bij hoort. Waarom zou je bij alles wat er te vieren valt een fles champagne open moeten trekken? Ik heb in ieder geval geen alcohol meer nodig om dingen toe te dekken. Door te werken aan mijn zelfbeeld, wíl ik niet eens meer zo destructief met mezelf omgaan. Dat voelt zeker vrij.”

Volg Esther op Instagram via @soberinlife.

Lees ook: Corrie was verslaafd aan alcohol 'Het is een wonder dat ik het overleefd heb'

Geschreven door

Charlotte van Egmond

--:--