Elbert Smelt zoekt kerk in podcast 'Heilige Huisjes'

Die zoektocht gaat hij niet alleen voor zichzelf aan. Natuurlijk, Elbert zoekt samen met zijn gezin een kerk in of rondom Zalk, zijn nieuwe woonplaats. Maar met de podcast wil Elbert ook een andere boodschap delen. “Ik hoop met het verhaal over mijn zoektocht herkenning op te roepen, maar ook de schatten van de kerk op te diepen, af te stoffen en te herwaarderen. Zodat we als kerkgangers niet slechts consumeren, maar ook nadenken over wat wij zélf belangrijk vinden en kunnen bijdragen aan Gods plannen en dromen voor de kerk.”

Wat brengt de zoektocht je tot nu toe?
“Ik merk dat het lastig is, omdat er binnen ons gezin allerlei verschillende wensen zijn. Mijn vrouw gelooft op een mooie manier, maar heeft minder met de kerk. Mijn kinderen willen wel naar de kerk, maar het liefst naar een megakerk met fantastisch jeugdwerk of een kleine huisgemeente die vertrouwd voelt.

Ik merk zelf dat ik een kleine lokale kerk mooi vind, met z’n weerbarstigheid en mooie tradities. Maar kan ik me daar nog aan committeren? In Amsterdam vormde een pioniersclub jarenlang onze kerk. Daardoor zit het niet meer in onze routine om wekelijks een meer traditionele kerk te bezoeken.”

Waarom is de kerk voor jou zo belangrijk?
“Als domineeszoon ben ik vaak verhuisd en moest ik telkens nieuwe mensen leren kennen. Daarbij was de kerk voor mij dé manier om te integreren in een nieuwe woonplaats. Dat sociale aspect vind ik nog steeds belangrijk, maar er is tegenwoordig ook nog een andere reden. Ik vind het namelijk mooi dat ik in de kerk word geconfronteerd met een boodschap die ik niet zelf heb bedacht. Ik ben gewoon even ‘onder het Woord’ en word verrast, soms door iets wat confronterend is of schuurt. Thuis kun je ook een dienst bekijken of luisteren, maar dan zoek je vaak een boodschap die je uitkomt. In de kerk stap je uit die bubbel van zelfbeschikking.”

Wat leerde je zelf van deze podcast?
“Dat ik niet alles moet verwachten van één kerk uit mijn buurt. Dat is niet bepaald realistisch, namelijk. Ik denk dat ik - net als veel anderen - best hoge verwachtingen heb van een kerk. Ik wil samenzijn met mensen, het liefst met elkaar eten en over het geloof praten. Mijn kinderen zoeken leeftijdsgenootjes, zelf wil ik ook graag leuke nieuwe contacten opdoen, enzovoorts. We verwachten soms nogal veel van één clubje mensen.”

Waar eindigt je zoektocht?
“Dat vragen best veel mensen aan mijn vrouw en mij. Logisch natuurlijk, omdat we onze zoektocht zo openlijk delen. De leuke kant daarvan is dat we uit alle hoeken tips ontvangen. Aan de andere kant ligt er best wel druk op onze zoektocht, terwijl wij van nature eeuwig kunnen blijven zoeken. Inmiddels hebben we wél een maandelijks lunchgroepje opgericht met mensen met wie we op zondag eten. Hopelijk is dat het begin van verbinding met onze nieuwe woonomgeving én met de plaatselijke kerk.”