Elbert Smelt: 'Ik schrik ervan hoeveel we kunnen leren van de generatie voor ons'

Je lijkt altijd zo optimistisch. Klopt dat beeld met de werkelijkheid?
'Ik ben een realistische - tegen de klippen op - optimist. Natuurlijk heb ik heel soms ook wel eens een inzinking. Dat is meestal midden in de nacht, als ik niet kan slapen. De nacht brengt de dingen sowieso uit perspectief. Maar in de ochtend en na een gesprek met mijn vrouw, zie ik het alweer beter in. En ik ben ook optimistisch omdat ik perspectief heb, alleen door mijn geloof al.'

Had je ooit gedacht dat je presentator zou worden?

'Nee, dat had ik echt nooit  gedacht. Ik ben altijd een heel ijverig jongetje op het VWO geweest. Ik was wel altijd geïnteresseerd in kunstvakken en talen, maar ik zou dokter worden. In Peru groeide ik op tussen de sloppenwijken en dacht: de wereld moet gered worden en ik wil dat wel proberen, haha. Dat is de reden dat ik geneeskunde ben gaan studeren. Al snel was ik meer met muziek bezig dan met mijn studie. En toen vroeg de EO me ook nog eens om auditie te doen voor Topdoks, een medisch programma. Zo ben ik erin gerold.'

Wat is een nummer dat je na aan het hart ligt?
'Ik zet bijna elk weekend het album Graceland van Paul Simon op. Ik weet niet eens precies waarom. Ik vind die muziek zo grondleggend en basis. Het is een goede grondtoon voor mijn leven. Als ik maar één CD naar een onbewoond eiland zou mogen meenemen, dan zou het die CD zijn.'

Wat is je grootste droom?
'Boer worden. Een van onze Trinity-liedjes is 'Mooi hier', dan droom ik helemaal weg. Ik weet dat echt boer zijn keihard werken is, maar de vrijheid ervan en een beetje hobby boeren zou ik wel eens willen proberen.'

Welke levenswijsheid zou je met ons willen delen?
'Daarvoor ga ik even terug naar die mooie podcast 'Kerk en ik', die afgelopen weekend gelanceerd is. Ik schrik er een beetje van hóeveel ik kan leren van de generatie voor mij. Onze generatie zoekt op internet om te zien hoe het leven geleefd moet worden. We luisteren naar mooie Tedtalks en lezen allerlei boeken. Maar misschien moeten we iets meer naar elkaar toebewegen als generatie. Gewoon eens kletsen met elkaar. Ik denk dat de kerk daar een goede plek voor kan zijn.' 

Luister hier het hele gesprek met Elbert terug (vanaf 00:44)