Een schijtende meeuw bij het afscheid van Rutte
29 augustus 2024 · 13:08
Update: 30 augustus 2024 · 10:27
Voormalig premier Mark Rutte had het net breed uitgeworpen voor z’n afscheidsreceptie. Maar liefst 1400 mensen ontvingen een uitnodiging voor zijn strandfeest. En zelfs ik, die Rutte voor het laatst sprak tijdens de verkiezingscampagne van 2021, was uitgenodigd in de Scheveningse strandtent.
Het was een bijzondere bijeenkomst. Rutte had duidelijk de regie genomen: in de uitnodiging werden cadeaus en toespraken verboden en er was geen formele dresscode (‘Trek vooral aan wat je fijn vindt op een strand. Alles is goed, zelfs een korte broek’). Verder: er zou geen rij zijn waarin je moest plaatsnemen om de scheidende premier de hand te schudden (‘Ik loop zelf rond om je te begroeten’). Maak maar een gift over naar een goed doel en o ja, als je toch een cadeau meeneemt, wordt dat weggegeven aan het personeel van de strandtent.
Verreweg de meeste gasten hadden de uitnodiging goed gelezen. Ik heb geen stropdas gezien, nauwelijks pakken en jasjes en inderdaad zelfs korte broeken: Rutte liep zélf rond in korte broek…
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de dresscode invloed had op de gesprekken. Het is moeilijk onder woorden te brengen, maar op de één of andere manier maakt het mensen misschien toch iets losser als ze het korset van een maatpak of mantelpakje verwisselen voor iets vrolijkers.
Misschien kwam het ook omdat er veel mensen rondliepen die vooral iets waren geweest: ex-ministers, ex-Kamerleden, ex-commissarissen van de koning, ex-informateur of ex-premier. Als je ex bent, hoef je wellicht minder de schijn op te houden. Ik sprak een oud-minister die ‘gewoon’ werkloos bleek te zijn, al een tijdje. Kamerleden die al best lang niet meer in de Kamer zaten en echt nog geen passend werk konden vinden. Recent afgetreden ministers die ook echt nog niet wisten hoe hun leven verder zou gaan… Het leken net gewone mensen.
Ook leuk: Rutte heeft in zijn jaren als premier natuurlijk met iedereen en z’n moeder samengewerkt, qua politieke kleur. Dat was te zien: Jesse Klaver was er, maar Thierry Baudet ook. In politieke zin een paria, maar hier vrolijk keuvelend met wie maar wilde. “Ik wilde altijd nog tegen je zeggen dat ik ooit ben afgestudeerd bij je opa!” vertelde een ex-PvdA-bewindspersoon hem enthousiast.
Ik werd er al met al wel rustig van. Hoezeer politici elkaar soms ook naar het leven staan: op een dag heb je geen macht meer en sta je, al dan niet in korte broek, te keuvelen in een strandtent met de man of vrouw die je hartstochtelijk bestreed. En als kers op de taart schijt er een meeuw op je zomeroverhemd… (Gebeurde echt!)