Een loterij met een verhaal

Net zoals in Nederland komt het groots op tv, maar hier vallen die alomtegenwoordige kantoortjes waar je loten kunt kopen veel meer op. Net als de verkopers, die rondlopen met een groot metalen bord, met daaraan zowel de loten als hun pinapparaat, zodat je eigenlijk altijd wel ergens een lot kunt kopen.

Het overkomt me regelmatig dat een van die lotenverkopers op me afkomt en vraagt of ik een lot wil kopen. Vooral als ik na het wegbrengen van Simon een kopje koffie drink in het café op de hoek. Deze man is een bekende in de wijk. Hij loopt altijd in een fluorescerende outfit van de nationale loterij, met dus dat grote bord pontificaal om zijn nek en een pinapparaat over zijn schouder. Hij loopt moeilijk, hij trekt met zijn been, maar toch loopt hij de hele dag rond voor de loterij. Hij krijgt altijd gratis koffie van de eigenaar van het café en is een graag geziene gast. De meeste mensen kopen meerdere loten tegelijk of halen de loten van de vorige keer uit de binnenzak van hun bodywarmer om te controleren of er een prijs op gevallen is. De lotenman kan via de Spaanse variant van een tikkie meteen de prijs op je rekening storten. In het café ben ik de enige die niets koopt en niets controleert.

Vorige week zaten we in het weekend op een terrasje in het Retiro Park. We aten even rustig een hapje, terwijl Simon lag te slapen in de buggy. We zaten amper of er kwam een lotenverkoper op ons af. Wij probeerden hem snel af te wimpelen omdat we niet wilden dat hij Simon wakker zou maken, maar hij was vastbesloten zijn verhaal aan onze tafel te doen. De man was misschien net 20, stond een beetje ongemakkelijk en gebogen, en praatte moeilijk. Uit beleefdheid lieten we hem toch maar beginnen aan zijn verhaal. Het kostte de jongen veel moeite om uit zijn woorden te komen, maar hij vertelde op een aandoenlijke manier dat de opbrengst van de loterij voor gezinnen met beperkte kansen in Latijns-Amerika was. En dat dit echt een heel goed doel is.

Ik had al besloten om een lot te kopen toen hij hortend en stotend begon te praten, maar Machiel was nog niet overtuigd. Hoe dan ook, de verkoper had niets door van onze afwegingen en onverstoorbaar las hij de complete tekst van het lot voor, inclusief trekkingsdata en het officiële registratienummer. Bij de prijs aangekomen, vertelde hij tot in detail wat er allemaal bij de zevendaagse Nijlcruise voor twee personen zit. Ook was er de mogelijkheid de reis in te wisselen voor een laptop van een bekende fruitsoort, en ook daarvan noemde hij tot in detail alle specificaties, tot en met de geheugencapaciteit van de externe driver. En laten we nu precies die laptop voor Laurens’ school moeten aanschaffen. Dit is geen lot, maar een investering van twee euro in de toekomst van gezinnen in Latijns-Amerika, in de jongen die verkoopt en in Laurens’ schoolcarrière.