'Een Huis Vol': Op bezoek bij de gelovige familie Jelies

Als Visie-redacteur mocht ik op bezoek bij dit grote gezin, bestaande uit zeven dochters en een zoon. “Welkom,” zegt Johan (42) terwijl de deur wijd openzwaait. Ik stap de drempel over en achter Johan duikt een klein blond meisje op. “Hai!” roept ze enthousiast terwijl ze door de hal danst. Nog voordat ik mijn jas uit heb, komt er nog een meisje de hal in hollen. Ze lacht vriendelijk naar me, maar blijft toch even op afstand.

Appeltaart

In de ruime woonkeuken zit Janneke (36) aan een grote houten tafel met baby Williene (9 maanden) op schoot. Al snel zit ik ook aan de keukentafel. Mét een kop thee en een heerlijk stuk appeltaart voor mijn neus. De kleine Janna (2) is inmiddels bij mij op schoot geklommen.

• Lees ook: Een huis vol: gezinsuitbreiding

Gezellig druk

Een voor een komen de kinderen de woonkeuken binnendruppelen. Dochters Aida (12) en Jantine (10) smeren al kletsend een paar boterhammen, terwijl dochter Jennie (13) op haar mobiel het schoolrooster checkt. De 9-jarige Albertine stopt een broodje in het broodrooster en zoon Harrie (6) trekt zijn jas aan om buiten te gaan spelen. Caroline (4) drentelt door de keuken met een muziekspeeltje dat vrolijke geluidjes maakt. Baby Williene kraait. “Of het druk is? Ach, ik noem het altijd gezellig druk,” lacht Janneke terwijl ze Williene een flesje geeft. 

Een Huis Vol

In de afgelopen maanden werd het gezin Jellies gevolgd door de cameraploeg van het programma ‘Een Huis Vol’. Inmiddels zijn alle opnames afgerond. “In het begin was het wel even wennen voor de kinderen om een cameraploeg in huis te hebben, maar het voelde al snel als normaal,” vertelt Janneke.  “We vonden het leuk om te laten zien dat een groot gezin niet alleen maar hectisch en druk is, maar vooral ook erg gezellig.” “Daarnaast vonden we het belangrijk mensen door onze dagelijkse dingen heen iets te laten zien van hoe wij geloven,” vult vader Johan aan terwijl hij een slok koffie neemt. “Tijdens de opnames leefden we ons leven zoals we dat altijd doen. We namen gewoon tijd voor gebed, we praatten over God met de kinderen en we gingen met z’n allen naar de kerk. Overal was de camera bij. We hopen dat de kijker iets van Jezus ziet door ons doen en laten heen.”

Zijn jullie strenge ouders? 
“Vaak denken mensen dat je als gelovige niets mag,” antwoordt Johan. “Maar echt geloven gaat niet om wat je allemaal moet laten, of om wat je kinderen vooral niet mogen doen. Als je iets laat, dan is dat omdat je het zelf niet wil. Het gaat om je hart. Natuurlijk hebben wij ook regels. Je moet wel, want als de een iets doet wat niet mag, doen de andere zeven het ook. Dat betekent dat je weleens moet straffen. 
Zondag is bij ons een rustdag. We gaan naar de kerk, en verder doen we eigenlijk niets. Maar we hebben bijvoorbeeld wel een televisie in huis, we hebben internet en de oudste kinderen hebben een mobieltje. We zijn namelijk wel ín deze wereld, maar niet ván de wereld, zegt Paulus in de Bijbel.”  

Bezienswaardigheid

“Ik ben zelf geboren op Urk en kom uit een gezin van negen kinderen. Johan komt uit een gezin van zeven. Wij zijn dus allebei grote gezinnen gewend,” vervolgt Janneke. “Maar niet iedereen vindt dit een alledaagse situatie. Als we met het gezin op pad gaan, zijn we meestal een bezienswaardigheid. Toen we laatst op vakantie in Spanje waren, stopten mensen gewoon om foto’s van ons grote gezin te maken. Sommigen vragen of we een samengesteld gezin zijn. Maar ze zijn allemaal van ons samen,” zegt Janneke met een trots gezicht.

Ik til de kleine Williene van de grond nadat ze even heeft rondgekropen. 
Is jullie gezin nu compleet met dit achtste kindje? 
“Het krijgen van kinderen is geen vanzelfsprekendheid,” zegt Johan peinzend. “En we zien om ons heen dat het ook heel anders kan lopen. We zijn enorm dankbaar voor onze acht prachtige kinderen.” Janneke moet lachen. “Ik dacht drie kinderen geleden al dat ons gezin compleet was. Maar gelukkig mochten we daarna nóg drie kindjes ontvangen. Dus of we nu compleet zijn? Zeg nooit nooit!”