Edith Bosch in Meer dan Goud - de Podcast
2 juli 2021 · 06:02
Update: 6 januari 2025 · 09:39
In Meer dan Goud – de podcast staan in elk gesprek de levenslessen centraal die de sporters na hun carrière meenemen in hun leven.
De weergave van Spotify vereist jouw toestemming voor social media cookies.
Toestemmingen aanpassenJudoka Edith Bosch won veel, heel veel. Het bracht haar op hoge toppen. Maar ze werd daar doodongelukkig. Hoe dat kwam, en welke les zij moest leren voordat zij ontdekte wat ze wél nodig had, hoor je in dit gesprek van Meer dan goud – de podcast met Edith en Martijn, toen haar mental coach, nu haar collega.
Kefah Allush: 'Aan de top was Edith doodongelukkig'
‘Normaalgesproken gaan ex-topsporters lezingen geven over hoe je je organisatie moet runnen, hoe je je doelen moet halen, hoe je bepaalde strategieën moet toepassen, dat je gefocust moet zijn, allemaal van die terminologie die hoort bij topsport. De boodschap is vaak dat je focus en een bepaalde mate van monomanie nodig hebt om succes te behalen.
Edith Bosch vertelt het diametraal tegenovergestelde. Wat zij in haar leven heeft meegemaakt is dat die prijs te hoog is. Want álles opzijschuiven, betekende voor Edith ook zichzelf op zij schuiven.
Zij klom naar die top, ze streed daarvoor, je zou denken: omdat ze het fijn vindt om op die top te zijn. Maar toen ze daar stond, was ze doodongelukkig. Wat je dan ontdekt is: ok, het was een lange weg van lijden en strijden, en wat het oplevert daar word ik niet eens gelukkig van. Wat heeft dit dan allemaal voor zin?’
'Vind jezelf'
‘Edith ontdekt zij dat het eigenlijk niet ging om willen winnen, of plezier hebben in dat spel. In haar geval ging het over bevestigen, gezien willen worden, angst verdrijven om niet goed genoeg te zijn. Het ging altijd over iets anders.
Dat vond ik zo bijzonder aan haar verhaal dat zij dat ziet met behulp van Martijn, haar coach, en dat ze nu de wijde wereld intrekt met die boodschap dat je je zelf moet vinden, in plaats van jezelf negeren of wegcijferen om een doel te bereiken.
Dat vond ik bijzonder, de openhartigheid, de kwetsbaarheid, dat ze durft de lelijke dingen te benoemen.
Het is wel een judoka hè, iemand die fysiek en mentaal gewend is het gevecht aan te gaan. Tegenover zo iemand zit je dan, dat is een stevige tante. Met karakter en kracht, die dan tegelijk zoveel kwetsbaarheid laat zien. Dat is indrukwekkend.’
