Wat ik leerde in Schotland: ‘Soms moet je gewoon stug doorgaan.’

Jeannette kijkt terug op haar tijd in Schotland. Wat heeft de ervaring haar opgeleverd? Welke lessen zijn blijven hangen?

Tijdens het wachten op mijn vliegtuig op het vliegveld van Glasgow las ik op Facebook een quote van Jim Watkins: ‘A river cuts through rock, not because of its power, but because of its persistence.’ Of je heel veel kracht zet of niet, water stroomt wel. Het vindt een weg. De dingen in je leven veranderen op den duur onvermijdelijk, als je maar blijft volhouden.

Altijd overzicht hebben

Had ik nog zo ontdekt dat ik meer moet loslaten… in Nederland probeert het startmenu van Windows 10 me al snel weer in mijn vaste denkpatronen te lokken. Ik kijk naar mijn scherm met de tekst ‘je leven in een oogopslag’. Maar… ik doe de computer uit.

Voor de verandering kies ik ervoor om mezelf niet te pijnigen met het idee dat ik altijd het overzicht kan hebben en houden. Laat ik stug doorwerken en wachten tot de tijd rijp is voor de dingen waarin ik momenteel aan het investeren ben.

Tegenwind of voortkabbelende dagen

Na het kanoavontuur is kanoën op de rivier de Eem niet meer wat het was. Doe mij toch maar wat meer golven. Of niet? Wat wil ik nou? Tegenwind en uitdaging of rustig voortkabbelende dagen? Dan toch het laatste. Maar rust is een mentaal concept. En dat is een uitdagende gedachte waar ik flink mee worstel tijdens mijn eerste weken terug in Nederland.

Bloedheet en stervenskoud

Heel veel spannende dingen lijken er niet te zijn in de gestructureerde Nederlandse omgeving. Eenmaal thuis ga ik met mijn zus een dag naar een wellness. Hete sauna’s van 90 graden, ijskoude dompelbaden. Bloedheet afgewisseld met stervenskoud. Aan het einde van de dag ben ik er klaar mee.

De extremen dienen ongetwijfeld een doel, maar ik heb behoefte om even bij te komen. Terwijl ik in een lauw bad lig, voel ik de energie weer terugstromen. Ja, ik ben voorlopig wel blij met wat lauwe bedoeningen. Al moet het ook weer niet te comfortabel worden. En dat is nog best een spanningsveld.

Zonder worsteling geen groei

Al met al laat de overgang naar Nederland me duidelijk zien dat er zonder worsteling geen groei is. In eerste instantie wil ik gelijk terug. De ruimte, weidsheid, het harde werken tegenover de ratrace in de omgeving waar ik in Nederland woon.

Hoe nu verder? Ik kies ervoor om voorlopig in Nederland te blijven. Het vraagt daadkracht om me aan te passen aan iets wat ik juist wil ontvluchten. De grote les van mijn tijd praktisch werken in Schotland is dat ook dingen waar je het nut en de noodzaak niet van inziet, toch een plek in het grotere geheel hebben.

Gewoon stug doorgaan

Het is een kwestie van doorzetten en vertrouwen op God. Ook in tijden waarin ik niet eens helemaal helder heb waar het voor dient. ‘What saves a man is to take a step. Then another step. It is always the same step, but you have to take it,‘ zoals Antoine de Saint-Exupery zo mooi zei. 

Soms moet je gewoon stug doorgaan. Ik blijf dan ook vastberaden in beweging, terwijl ik meer op het nu probeer te focussen.

Jeannette Hendrikse schreef de afgelopen weken voor Lazarus een zomerserie over haar tijd in Schotland. Dit was de slotaflevering.