'Door gelovigen belachelijk te maken, zitten we achter Jezus zelf aan'

Ik zit bij een college van hoogleraar Dick Swaab. Deze tekst verschijnt als eerste dia op de presentatie in de collegezaal. De bekende neurobioloog begint te vertellen hoe de apostel Paulus hier een epileptische aanval kreeg. Volgens hem is dit een nauwkeurige beschrijving van de frontaalkwabepilepsie waar Paulus aan leed. Er waren lichtflitsen – check. Hij viel op de grond – check. Hij hoorde auditieve hallucinaties – check.

Dit moet wel deze ziekte zijn, waar ze vroeger niets van wisten. Naarmate het college vordert, voel ik me steeds ongemakkelijker worden. Wat heeft deze professor tegen mijn Bijbel? Of heeft hij misschien een goed punt en ben ik een zieke patiënt met epilepsie aan het volgen die een beetje hallucineerde?

Swaab gaat verder: “Saulus kwam overeind, en hoewel hij zijn ogen open had, kon hij niets zien.” Check, hij had ook nog postictale blindheid. Ook dit zou goed passen. In mijn verontwaardiging pak ik de Bijbel erbij. Maar wacht even: ook de mannen die met Paulus reisden, hoorden de stem van Jezus. Hoe verklaar je dat? Na drie dagen blindheid komt Ananias met een opdracht van Jezus bij Paulus en acuut wordt hij weer ziende. Hoe verklaar je dat vanuit de frontaalkwabepilepsie?

Mijn discussie met de professor heeft, denk ik, weinig indruk op hem gemaakt. Wel leerde ik dat deze domineeszoon zich nu heel erg tegen de kerk richt. Dat is jammer voor hem, want nu zal hij met al zijn wijsheid en intelligentie op een dag dezelfde vraag moeten beantwoorden als Saulus. “Waarom vervolg je Mij?”  Door gelovigen belachelijk te maken, zitten we achter Jezus zelf aan.

Bovendien moet ik nog steeds de eerste patiënt met epilepsie tegenkomen die na één aanval zijn leven zo 180 graden omdraait en de wereldgeschiedenis verandert. De meeste patiënten met frontaalkwabepilepsie leven bij de dag – in de hoop geen aanval te krijgen, leven met medicatie, in afhankelijkheid van dokters.