Deze wereldverbeteraars werden goed boos

De smakelijke woede van Jeanne van Ittersum

Tijdens haar studie milieukunde wordt Jeanne geconfronteerd met pijnlijke cijfers. Naast de luchtvaart heeft de manier waarop we met ons voedsel omgaan de meeste impact op het klimaat, ontdekt ze. Wat Jeanne nog het meest frustreert, is dat we in Nederland een derde van het al geproduceerde voedsel weggooien. Jeanne zet haar woede om in Trash’ure Taarten: zoete en hartige taarten, gemaakt van voedsel dat boeren en supermarkten anders moeten weggooien. Dit doet ze samen met immigranten met een passie voor bakken, zodat ook deze – vaak vergeten – groep mensen een eerlijke kans krijgt in de maatschappij. Dat is pas smakelijke woede.

De bewegende boosheid van Rikko Voorberg

‘Theoloog in het wild’ Rikko Voorberg schaamt zich kapot over de manier waarop wij als Europa omgaan met vluchtelingen. Samen met een groep gelijkgestemden gebruikt hij zijn woede om de actiegroep We Gaan Ze Halen op te richten. Vlak voor kerst rijdt de groep met een stoet auto’s naar Griekenland, om de vluchtelingen dan maar zelf te gaan halen. En na de verwoestende brand in kamp Moria wordt een leeg vliegtuig naar Lesbos gestuurd. Er wordt uiteindelijk beide keren niemand gehaald. Het vliegtuig kwam niet verder dan Athene. "Maar", zeggen ze na hun laatste actie, "wie weet wat een volgende stap teweegbrengt, of dat nu een actie is van We Gaan Ze Halen of iets anders. Er is daar niets opgelost, de politiek weigert vooralsnog in te grijpen. Opgeven is geen optie tenzij we onze humaniteit ten grave willen dragen.”

Woede in de vorm van Karamel Zeezout en Pecan Kokos

De aanstekelijke frustratie van Greta Thunberg

Een Zweeds meisje van vijftien jaar is klaar met loze woorden en klimaatafspraken die toch niet worden nageleefd. Ze besluit na de zomervakantie van 2018 om niet meer naar school te gaan en met een protestbord voor het Zweedse parlement te gaan staan, om aandacht te vragen voor de dreigende klimaatverandering. Tienduizenden scholieren in 150 landen, van België, Zwitserland tot Nederland, volgen haar voorbeeld en spijbelen voor het klimaat. Greta wordt hét gezicht van deze klimaatstakingen. Haar actie krijgt zoveel aandacht, dat ze in september 2019 mag spreken op de VN-klimaattop in New York. Ze wordt goed boos en spaart de wereldleiders, van Rutte en Merkel tot Trump, niet met haar woorden: “Jullie hebben mijn dromen afgepakt en mijn jeugd gestolen. Hoe durven jullie? Dit is allemaal verkeerd.” Hoewel veel mensen over haar felheid vallen en ze zelfs doodsbedreigingen krijgt, kan de wereld niet om haar en haar boodschap heen.

De verslavende verontwaardiging van Teun van de Keuken

Journalist Teun van de Keuken gaf zichzelf, na het eten van een paar chocoladerepen, aan als ‘chocoladecrimineel’. Hij was boos dat hij chocolade at waarvoor kindslaven hadden moeten zweten. Hij liet zelfs vier jongens uit Ivoorkust tegen hem getuigen. Toen chocoladebedrijf Nestlé zijn voorstel om slaafvrije repen te produceren afwees, besloot hij dat zelf te gaan proberen. Het was de geboorte van Tony’s Chocolonely, het chocolademerk dat de hele chocoladeketen slaafvrij proberen te krijgen. Woede in de vorm van Karamel Zeezout of Pecan Kokos. Zo verslavend kan boosheid dus zijn.

Kenau is een nationaal symbool voor strijdbare vrouwen

De verzettende drift van Kenau Simonsdochter Hasselaar

In ons woordenboek staat ‘Kenau’ voor onvriendelijke, bazige vrouw, feeks, haaibaai, kreng, manwijf, venijnige vrouw. Maar in de geschiedenisboeken staat Kenau, geboren in Haarlem in 1526, bekend als nationaal symbool voor strijdbare vrouwen. Toen haar man stierf, zette Kenau zijn handel in hout en schepen voort. Kenau liet niet snel over zich heen lopen. Toen de Spanjaarden Haarlem aanvielen, zette ze haar woede om in actie en leverde ze scheepshout voor de schepen van Prins Willem van Oranje. Ook voerde ze bevel over driehonderd vrouwen, die de vijand bestookten met kokend water, brandend stro en gesmolten pek vanaf de stadsmuren. Na haar dood groeide Kenau uit tot inspiratiebron voor kunstenaars, dichters, beeldhouwers en schrijvers.

De reddende razernij van Lydia van Maurik

Als Lydia van Maurik in 2015 stage gaat lopen bij een biologische geitenhouderij, ontdekt ze dat bokjes al jong worden geslacht, omdat er op de boerderij geen bestemming voor hen is. Dat kan toch anders? Ondanks dat ze zelf vegetariër is, besluit Lydia om bokkenvlees te promoten, zodat bokken een beter leven en zinvolle bestemming krijgen. Voor haar als vegetariër was het wel even wennen om haar eigen geiten te wegen en te bepalen wie er als eerste naar de slacht moest. Door alle media-aandacht voor de ‘vegetariër die bokjesvlees verkoopt’, bleef de vraag groeien, dus kwamen er nieuwe groepjes lammeren bij. Er ontstond steeds meer samenwerking met de gemeente, boeren en restaurants. Lydia: “Alle publiciteit, de gesprekken met de sector, de grillen van de handel, de ritjes naar het slachthuis en ziekte bij de dieren maakte de eerste jaren zwaar. Af en toe moest ik echt even tussen de bokjes gaan zitten om te herinneren waarom ik eraan was begonnen.” Nu organiseert Lydia vanuit De Bokkenpiloot zelfs wandelingen, spelprogramma’s en teambuilding met geitenbokken. Woede om te knuffelen!

Lees ook: Wees een held!

Beeld: Shutterstock