De be­lang­rijk­ste lessen die re­la­tie­the­ra­peut Blanca van den Brand leerde over de liefde

“Kijk dit uitzicht en het zonnetje dat heerlijk schijnt. Ik ben zo dankbaar voor deze plek!” Zo begint het videogesprek met Blanca. In tegenstelling tot het grijze, regenachtige weer in Nederlands, spat de zon bij haar van het beeldscherm. Meer dan tien jaar geleden vertrok Blanca met haar man naar Italië voor een vakantie, om vervolgens nooit meer terug te keren naar Nederland. Eerst bleven we een weekje langer, dat werd een maand, tot we uiteindelijk besloten ons huis in Nederland in de verkoop te zetten en hier te blijven. "De buurman zei destijds: 'O, we zien jullie nooit meer terug!' Dat vond ik toen een vreemde opmerking, maar hij had gelijk. We zijn hier altijd op vakantie gebleven.”

Dat is ook hoe Blanca en haar man in het leven staan. Ze plannen niet alles vooruit, hebben geen tienjarenplan, maar vertrouwen op hun gevoel. "Ik geloof sterk in gewoon springen en vertrouwen op wat komen gaat. En voor mij is het essentieel om te weten dat er een uitweg is. Niet vastzitten in werk, relaties of financiën. Als ik weet dat er een escape is, dan durf ik te springen. Door vol vertrouwen keuzes te maken die goed voelen, maak je de juiste beslissingen en komen er dingen op je pad die daarbij passen. Als je altijd op safe speelt, kom je nergens. Outside your comfortzone, that’s where the magic happens. Als je dat gelooft, durf je keuzes te maken die spannend zijn.”

Studiereis

Al 25 jaar zijn Blanca en haar partner Raymond getrouwd. Ze ontmoetten elkaar op de universiteit. “Ik organiseerde studiereizen naar Mexico en Brazilië, waarbij we studenten zochten om onderzoek te doen in het buitenland. Raymond voldeed eigenlijk niet aan de vereisten: hij kon geen woord Spaans, zat niet in het vierde jaar en miste nog tien dingen om mee te kunnen gaan op die reis. En toch wilde ik hem erbij hebben. Hij was sociaal en hield van gezelligheid. Hij paste tótaal niet in het plaatje, maar ik vond hem leuk. Ik moest de professor overhalen om hem mee te nemen. ‘Het is al goed Blanca’, zei de professor. Zo is het begonnen.”

Toch duurt het even voor de twee een relatie krijgen. “Hij heeft heel wat pogingen moeten doen om mij te veroveren. Tot zijn moeder tegen mij zei: ‘Ik vind het een beetje lullig worden nu, want mijn zoon trekt alles voor je uit de kast.’ Toen besefte ik: dit is een man die volhardt en niet opgeeft bij de eerste de beste tegenslag. En dat heeft heel goed uitgepakt. De keuze voor hem is de beste beslissing geweest die ik kon maken.”

Tegenpolen

“Ik heb serieus een hele fijne vent getroffen, die me ruimte geeft als ik dat nodig heb en die mij uitdaagt als dat nodig is. De grap is dat we totale tegenpolen zijn van elkaar. Hij is extreem sportief en is een onwijze buitenman. Echt van back to the basics. Ik heb dat helemaal niet. Maar het gaat goed, want hij laat mij in mijn waarde en ik hem. Voor ons is dat heel belangrijk. Ik voel totaal geen behoefte om hem te vormen naar mijn voorkeuren.”

Is communicatie daarin key? “Dat is te kort door de bocht. Als je oké bent met wie je bent, is het veel makkelijker om open te zijn over wie je bent, wat je belangrijk vindt, wat je wensen en je grenzen zijn. Het zijn niet de woorden die het verschil maken, het is de basis van jezelf die het verschil maakt. En dat is knap lastig. Het gaat allereerst veel meer over jezelf begrijpen en weten wat je zelf wil. Als je vanuit daar communiceert, kun je enorm ver komen. Daarom pleit ik voor een open relatie – en dan bedoel ik open op communicatiegebied. Het kan in het begin veel energie kosten om altijd alles maar uit te spreken, maar op de lange termijn scheelt het echt een hoop. Het is zo belangrijk om eerlijk te zijn!”

Een stap in elkaars richting

“De belangrijkste les die ik de afgelopen jaren heb geleerd in de liefde is dat relaties vaak niet ten onder gaan door een gebrek aan liefde, maar eerder per ongeluk, in de loop van de tijd. Veel stellen laten het op een gegeven moment na om een stap richting elkaar zetten. Om te vragen: hoe is het met je? Of om elkaar om hulp te vragen of intiem te zijn samen. Je wil de ander niet lastigvallen, want ‘dan ben je een zeur’. Dat is goedbedoeld, want je wil geen ruzie of confrontatie. Maar door je angsten en twijfels op dat moment niet te laten zien, neem je afstand. En daar gaat het mis, dat zie ik nu heel helder. Daardoor komt er te veel ruimte. Op de korte termijn voelt dat misschien fijn en veilig, maar op den duur holt het alles uit en zorgt het ervoor dat je elkaar niet meer ziet en begrijpt. De lef te hebben om te zeggen wat je wilt, daarin zit de uitdaging. Wat het ook is.”

Cheat Retreats

Blanca heeft inmiddels al heel wat jaren ervaring in de liefde en heeft in haar praktijk talloze stellen voorbij zien komen. Zo geeft ze in Italië ‘Cheat Retreats’, retraites met therapiesessies voor stellen die met ontrouw te maken hebben (gehad). “Wat mij het meeste opvalt is dat het in 80% van de gevallen om de vrouw gaat die ontrouw is geweest in de relatie. Het zit zo in ons systeem gebakken om te denken dat de man dat meestal is. Toch zie ik dat mannen hun emoties vaak makkelijker opzij kunnen zetten en kunnen zeggen: dit was eenmalig en staat los van de gevoelens voor mijn partner. Voor vrouwen is dat meestal een stuk ingewikkelder en daarom kiezen zij vaker voor de nieuwe partij en verlaten ze hun huidige partner.”

De bal onder water

“Ik geloof in monogamie en ben ook totaal niet uit op een affaire, maar ben wel licht ontvlambaar. Ik kan me nog weleens aangetrokken voelen tot iemand. Dat weet ik van mezelf. Als ik me tot iemand aangetrokken voel op een feestje bijvoorbeeld, bel ik mijn man en vraag hem me maar op te komen halen. We kunnen daar samen gelukkig hartelijk om lachen, omdat ik open en eerlijk ben over mijn gevoelens. Niets menselijks is ons vreemd. Juist daarom is het belangrijk om je gevoelens en gedachten te erkennen en te delen met je partner. Ik voel de ruimte om het er te laten zijn. Ik mag dit voelen, ik mag iemand aantrekkelijk vinden, maar daarmee heb ik nog niet de behoefte om dat ook te consumeren of te laten groeien. Ik heb eerder de behoefte om mijn partner daarin te betrekken, zodat het iets van ons wordt en het geen bom onder onze relatie legt. Laat het er zijn en probeer die bal niet stevig onder water te houden, want dan komt-ie drie keer zo hard terug en gaat het pas echt mis.”