Column Martine: Meisjes van 50

Meisjes van 50
Wie vertelt me van het leven...

Spelen op het pleintje, blikspuit en stoepranden.
Het Aafkes Bosje met bomen, hutten en kinderlokkers.
Het schoolplein. Landje pik en knikkerzak.
Jojo’s, klierjongens en springtouwen.
Jongens pakken de meisjes, papegaaitje leef je nog?
Smurfensnot en stuiterballen.

Mijn eerste blauwe schooltas.
Geur van leer. Boeken kaften, spijbelen.
Wat zal ik worden als ik later groot ben?
Mavo, PVT. Korte haren, spijkerbroeken, eerste liefde.
Ach, mijn eerste liefde. Zoete briefjes op de trap.

Student. Op kamers in Zwolle. De Harmonie en Absens Carens.
Feesten, vrijheid, stage en studeren.
‘De meeste dromen zijn bedrog’...
Contouren van het grote mensenleven.

Wie vertelt me van het leven.
Verwonderd sta ik stil.
‘Is dit nu later…?’
Jaren die voorbij zijn, als de dag van gisteren. Dagen die ik vast had willen houden, ik draag ze bij me. Dagen die gaan komen.
Blij omarm ik wat er is.

Mijn jongens.
Zomaar grote mannen.
Gisteren lagen ze in mijn schoot, slapend en kirrend.
Vandaag leg ik mijn hoofd op hun bonkige schouders.
Blij met wie ze zijn.

Erwin.
Mijn lief. Zoveel lief.
Van de 50 jaar al 30 jaar naast me.
‘Als de liefde zoveel jaar kan duren, dan moet het echte liefde zijn’.

Ach, wie vertelt me van het leven.
Wonderschoon en opperbest. Ik durf niet en ik kan het best.
Stampend in de plassen, liedjes in mijn hoofd
en als ik later groot ben
ga ik vast een keertje dood.

Wie vertelt me van het leven
kraaienpootjes, grijze haren
kalm aan en rap een beetje,
Laat maar komen wat er komt
tot de dag dat ik verstom
zal ik zingen, vechten, huilen, bidden.

Meisjes van 50.
Wie vertelt me van het leven.
Een huppeltje voor elke dag.