Cisca Dresselhuys ontmoet in podcast ex-ge­re­for­meer­den

Toen Cisca Dresselhuys, oud-hoofdredacteur van Opzij, Jan Slagter kwam interviewen voor een vrouwenblad, hief hij spontaan een psalm aan. De directeur van MAX begreep dat ze iets onuitwisbaars deelden: een gereformeerde opvoeding. Nu interviewen ze ex-gereformeerden in de podcast De geboden van Slagter en Dresselhuys.

Zelf kent Cisca ook nog veel psalmen van vroeger, maar ze zingt niet met Jan mee. "Haha. Nee, dat is meer iets voor hem. Fijn dat we de podcast opnemen in de Grote Kerk van Hilversum, waar Jan af en toe graag achter het orgel kruipt. In deze passende setting – ik leg soms wel even uit waarom elk geluid zo galmt – spreken we met ex-gereformeerden. Het is verbazingwekkend in welke hoeken en gaten van de samenleving die allemaal zitten.”

Hoe gereformeerd ben je nog?
“De podcasttitel was eerst: Eens gereformeerd, altijd gereformeerd, vertelt Cisca Dresselhuys. Uiteindelijk moesten onze namen erin, maar wat we wilden zeggen, was: gereformeerden zijn vaak gedreven en hebben iets dwingends, ook al hebben ze de kerk allang verlaten. Kijk maar naar een bevlogen politicus als Joop den Uyl. Deze eigenschap herken ik ook bij mezelf.”

Wat zijn je eigen herinneringen?
“Die zijn helaas sterk gekleurd door het overlijden van mijn vader – gereformeerd predikant in het Friese Aldeboarn en later Roermond – toen ik nog maar elf was. Ik was een nakomertje en een vaderskindje. Vreemd hoe mijn vader op zondag opeens in zijn jacquet op de preekstoel stond. Net als hij ben ik goed in schrijven en spreken, maar anders dan hij sta ik op een zelfgebreide kansel. Hij stond op een echte.

(Tekst loopt door onder de foto.)

Wat is je favoriete Bijbelverhaal?
“De gelijkenis van de talenten, waar we mee aan de slag moeten. Begraaf ze niet! Een inspirerende gedachte, waarnaar ik vaak heb verwezen als ik sprak voor vrouwen met een christelijke achtergrond", vertelt Cisca Dresselhuys. "Bij de oproep om je talenten te ontwikkelen, staat niet: uitgezonderd vrouwen. We mogen, moeten er zelfs allemaal gehoor aan geven. Hetzelfde kun je zeggen over de lamp die je niet onder een korenmaat moet plaatsen.”

Wie bewonder je?
“Joke Smit is een zeer inspirerende vrouw voor mij geweest. Met haar pamflet Het onbehagen bij de vrouw uit 1967 was ze de grondlegger van de tweede feministische golf. Ze overleed al op 47-jarige leeftijd, waarna een groot deel van haar nalatenschap is verzameld in Er is een land waar vrouwen willen wonen. Dat boek staat in mijn boekenkast en er steken nog altijd talloze memoblaadjes uit.”

Denk je weleens aan de dood?
“Veel te veel, ook omdat ik op een leeftijd ben waarop je al veel sterfgevallen hebt meegemaakt. Denken aan de dood is niet fijn of rustgevend, dus ik ben blij dat ik nog veel werk heb. Van het geloof in de hemel en – hoe vreselijk – de hel ben ik wel afgeraakt. Maar net als al onze gasten tot nu toe, noem ik mezelf geen atheïst, maar agnost.”

Jullie gasten nemen een Elfde Gebod mee; wat is het jouwe?
“Dat van Lenette van Dongen vind ik heel mooi: ‘Wees gul’. Als ik mag aanvullen: ‘Wees gul en barmhartig in het contact met mensen om je heen. Niet zuinig zijn op aardige woorden, complimenten of cadeautjes.’”

Beeld: Maarten Kools/Roland J. Reinders/MAX