Afstandelijk of juist een uitkomst: is beeldbellen met je therapeut een goed idee?

Als je zelf bij de therapeut zit, zou je dan willen beeldbellen? Deze vraag legden wij voor aan onze Eva-volgers. De ruime meerderheid (61%) geeft aan liever langs te gaan voor een fysiek een-op-eengesprek, al vindt de overgrote meerderheid (60%) wel dat beeldbellen met een therapeut in elk geval een optie moet zijn.

‘Ik wil de verbinding voelen’

Er worden meerdere redenen genoemd waarom face-to-facegesprekken de voorkeur hebben. De woorden 'onpersoonlijk' en 'afstandelijk' komen meermaals voor als het gaat over beeldbellen. Net als het belang van non-verbale communicatie die vanaf het scherm minder goed af te lezen lijkt. “Het voelt voor mij afstandelijker”, schrijft Jolanda. “Ik wil de verbinding voelen van mens tot mensen en niet met het scherm”, merkt een andere volger op. “De lichaamstaal is ook belangrijk.”

Veel volgers benoemen dat je via beeldbellen minder diepe gesprekken kunt hebben en dat je therapeut je minder snel een spiegel voor kan houden. Siene schrijft: “Thuis ben ik veel te snel afgeleid en voel ik me minder gezien.” Gertine vult aan: “Je kunt jokken dat het beter met je gaat dan je je voelt. Ik heb dat tijdens de coronatijd gedaan.” Volgens een andere volger is het belangrijk om tijdens therapie de volle focus te hebben “en te kunnen voelen wat het met je doet. De gehele sfeer is belangrijk. Echt persoonlijk contact werkt beter”. Anderen schrijven bang te zijn voor miscommunicatie door het beeldbellen. “Je hoort niet altijd goed de intentie van iemand.”

Overbrugging van wachtlijsten

Sinds de coronapandemie bieden steeds meer zorgaanbieders ook digitale geestelijke zorg aan. Een grote reden hiervoor zijn de grotere wachtlijsten voor geestelijke gezondheidszorg. Onderzoek van stichting MIND toont aan dat cliënten digitale therapie vooral een goede overbrugging vinden voor tijdens de wachtperiode, en daar sluiten een aantal van onze volgers zich bij aan. “Liever face-to-facetherapie, maar ik vind het een goede tweede optie”, schrijft Ingrid. “Beeldbellen is beter dan helemaal geen hulp, maar ik zou het eerder als overbrugging kiezen dan ‘echte’ therapie”, schrijft Adja. “De afstand die ik voel door het beeldbellen maakt het minder makkelijk om dieper in te gaan op bepaalde situaties.”

“Ik zou het vooral willen gebruiken als je een keer niet langs kunt komen, maar wel de therapie wilt voortzetten. Zo komt er niet te veel tijd tussen de behandelingen”, meldt Amy.

‘De deur uitgaan is soms al een hele stap’

Beeldbellen met je therapeut heeft meer pluspunten, zo krijgen we te horen van onze volgers. Deze geestelijke zorg is bijvoorbeeld erg toegankelijk; je kunt praten met je therapeut vanuit je eigen woonkamer. Je hebt geen reistijd meer en voor mensen met een ziekte of beperking kost dit minder energie. “De afstand tot de praktijk is te groot, het kost mij te veel energie om er fysiek heen te gaan”, meldt een volger ons. “Het zou mij behoorlijk wat reistijd schelen.” Corina geeft toe: “De deur uit is soms al een hele stap.”

• Beter in balans met een therapeut in je broekzak

  Beter in balans met een therapeut in je broekzak

Nu de wachtlijsten bij zorgaanbieders lang zijn, kan het tevens lonen om niet regiogebonden zijn. Je hebt meer keuze door het hele land heen. “Ik heb een therapeute gevonden die 200 km verderop woont in het land”, schrijft een van onze volgers. “Ik ben een keer langs geweest om te kijken hoe dat zou gaan. Nu heb ik therapie via Zoom en dat gaat zo goed dat we al anderhalf jaar zo beeldbellen.”

Veilig thuis

Veel volgers hebben er baat bij dat ze niet de deur uit hoeven voor therapie. “Ik heb het gehad tijdens mijn zwangerschap. Ik vond het heel fijn. Na de sessie was ik gewoon thuis en kon ik alles rustig verwerken”, schrijft Ilonka. “De veiligheid in je eigen huis spreekt mij erg aan. Erop uitgaan geeft extra stress tijdens de behandeling voor mijn angst en paniek”, duidt Diana. “Soms komt het beter uit in de planning en je bent niet regiogebonden met je therapie”, schrijft Stephanie.

• Sarina had borderline: ‘Hoe ik mij nu voel, had ik twee jaar geleden niet kunnen bedenken’

  Sarina had borderline: ‘Hoe ik mij nu voel, had ik twee jaar geleden niet kunnen bedenken’