Aziz over Dwight van van de Vijver: ‘Die gast zit echt nooit stil’
21 mei 2024 · 09:32
Update: 22 mei 2024 · 09:33
“Dwight liep als wijkagent vaak binnen bij BOKS Jongerencultuurhuis in de Utrechtse wijk Kanaleneiland, waar ik als artistiek leider werk. Onze band ging groeien toen hij vroeg of ik een cameraman kende voor een video over loverboys en slachtoffers. Ik schoof Arno de Haas naar voren en inmiddels maken we met z’n drieën filmproducties voor ons eigen bedrijf.
Door de ogen van
Dit keer: Aziz Aarab (43) over zijn goede vriend Dwight van van de Vijver (40), presentator en oud-politieagent.
Ik ken weinig mensen die zo lief en behulpzaam zijn als Dwight. Als wijkagent toonde hij veel interesse in jongeren en stelde hij zich enorm betrokken op. Best uniek. Hij begreep die gasten en zag weleens iets door de vingers om de relatie in stand te houden. Precies dát ervaarde ik later zelf ook in onze vriendschap. Hij ziet altijd het goede in de mens en het zal me niet verbazen als dat door zijn christelijk geloof komt.
Ik ben moslim en heb dus een ander geloof dan hij, maar dat verschil speelt geen rol in onze vriendschap. We zijn gewoon vrienden en praten over alles. En soms dus ook over religie, maar niet overdreven veel.
Vaak kom je met vrienden niet verder dan lol trappen. Dat doe ik zeker ook met Dwight, maar daarnaast kan ik hem als een van de weinigen een persoonlijk probleem of dilemma voorleggen. Ik vertrouw hem blind en hij zal altijd de tijd nemen om naar me te luisteren. Dat koester ik. Neem bijvoorbeeld de situatie van mijn dochter, die te maken kreeg met discriminatie door kinderen om haar heen. Heel heftig. Daar praat ik dan met Dwight over.
Wat ik mis in onze vriendschap? Dat de meeste gesprekken toch wel over werk gaan. Dat is een zegen en een vloek als je samen een bedrijf opbouwt. We willen heel graag een keer op reis naar IJsland. Dat lijkt ons alle drie heel vet, alleen komt het tot nu toe niet verder dan een leuk idee. Dus houden we het voorlopig bij af en toe wat drinken of een hapje eten.
Wat ik grappig vind, is dat Dwight altijd videobelt. Ik ken niemand anders die dat doet. Hij wil per se je gezicht zien, denk ik. Dat past ook wel bij zijn persoonlijkheid. Hij komt graag dichtbij en wil echt contact, al hoeft het voor mij niet altijd. Hij wil je in de ogen kunnen kijken.
We zijn een soort drie musketiers: Arno doet de techniek, ik de scenario’s en Dwight – door zijn enorme netwerk – de acquisitie en regie. Ik hoop echt dat we grote stappen gaan zetten met ons bedrijf. Tot nu toe gaat dat heel goed, al kan ik soms ook scherp zijn. Maar Dwight breng je niet zo snel van zijn stuk en hij kan goed tegen kritiek. Hij weet ook wie het zegt.
Waar ik me wel over verbaas bij hem, is zijn gigantische gedrevenheid. Die gast zit echt nooit stil, serieus. Niet alleen doet hij dus ontzettend veel, hij heeft ook nog het talent om met iedereen begaan te zijn. Soms maak ik me wel wat zorgen om zijn dadendrang. Een burn-out is een sluipmoordenaar, hè? Die staat ineens voor je deur. Dus mooi, dat behulpzame karakter, maar Dwight moet soms meer aan zichzelf denken.”
Tekst: Maarten Nota
Dit artikel hoort bij het programma
Geboeid - terug naar Indonesië