Arjan Lock reist naar Syrië voor Pasen onder vuur

“Syrië stond al langer op mijn lijstje om te bezoeken voor Pasen onder vuur,” zegt Arjan, “maar door de burgeroorlog was het jarenlang te gevaarlijk om ernaartoe te gaan. Tot in december het regime van Assad viel. Toen veranderde de situatie. De nieuwe regering gaf te kennen minderheden meer ruimte te willen bieden. Dat was het moment waarop we dachten: nu is het onze kans om Syrië te bezoeken.”

In puin

Vanwege de instabiliteit in de regio waren de voorbereidingen voor de reis naar Syrië moeilijk, vervolgt Arjan. “Je kunt niet zomaar een wijk binnenwandelen. De situatie is er verre van veilig, ook in de wijken van Aleppo die we hebben bezocht. De stad ligt in puin. We zijn natuurlijk vreemden in het land en kennen de cultuur niet. Daarom planden we de reis zorgvuldig, in samenwerking met Dorcas, een organisatie die al lange tijd actief is in Syrië.”

Wat kunnen kijkers verwachten van de uitzendingen?

“In de afleveringen van Pasen onder vuur volgen we onder andere Islam, die zijn land ontvluchtte vanwege het regime, en die zijn zwangere vrouw en oudste kind noodgedwongen achterliet. In Nederland bouwde hij een nieuw leven op en herenigde hij zich uiteindelijk met zijn familie. Na twaalf jaar, na de val van het regime van Assad, besloot hij terug te keren naar zijn geboortestad Aleppo.

Islam wil zijn land weer opbouwen, maar bij aankomst komt het besef hard binnen: kan hij dat wel? De ontroering is groot wanneer hij, na al die jaren, zijn ouders en vrienden ziet. Hij loopt door de verwoeste straten van Aleppo en je ziet op zijn gezicht wat dat met hem doet. Dit is slechts één verhaal, maar we ontmoetten ook mensen die nooit hebben kunnen vluchten. Zij bleven achter in het verscheurde Syrië.”

‘Een plek van hoop’

Enkele kleine christelijke dorpen aan de westkant van het land, vlak bij Idlib, hielden stand in een gebied dat nog steeds onrustig is door de aanwezigheid van verschillende militaire groeperingen. In een van deze dorpen ontmoette Arjan een franciscaanse priester, pater Louay, die daar is gebleven om zijn geloofsgenoten bij te staan. Arjan: “Deze priester vertelde over de ontelbare tegenslagen die zijn gemeenschap heeft doorgemaakt: ontvoeringen, bombardementen en voortdurende pesterijen. Ondanks alle ontberingen bleef Louay trouw aan zijn roeping.

In zijn dorp staat één kerk nog overeind, terwijl de andere twee verwoest zijn. In de kerk die nog overeind stond, hebben we de mis bijgewoond. Het was indrukwekkend om te zien hoe deze kerk, die alles heeft doorstaan, nog steeds een plek van hoop en geloof is.”

Wat heeft je het meest geraakt?

“Dat er hoop in de lucht hing, ondanks alle ellende. De veerkracht van de mensen viel me echt op. Alle verhalen waren bijzonder, en ik ben dankbaar dat ik zulke mooie mensen heb mogen spreken, maar er zijn een paar personen die een speciaal plekje in mijn hart hebben gekregen. Zoals de optimistische Islam, die terugging naar zijn geboorteland, en de oersterke franciscaanse priester die is gebleven.

In de ogen van Islam leeft de hoop om zijn land weer op te bouwen. Ondanks de enorme druk is die hoop sterker dan ooit. Dat vind ik heel mooi. En dan is er natuurlijk de hoop die voortkomt uit een duizend jaar oude kerk, die gelooft dat God hen nooit zal verlaten. Door alle ellende heen, soms zelfs tientallen jaren van lijden, houden mensen vol. De gemeenschap blijft dicht bij God staan. Dat is indrukwekkend en daar proef ik echt de kracht van de heilige Geest in.

Maar wat me ook raakte, was het verdriet, het onmenselijke wat mensen elkaar aandoen. Hele wijken die met de grond gelijkgemaakt worden, mensen die simpelweg onder de grond verdwijnen. Het is nauwelijks te bevatten waartoe mensen in staat zijn.”

• Weet jij alles van Pasen? Doe de quiz !

  Waarom noemen we Goede Vrijdag 'goed'? En wat betekent het woord 'Pasen' eigenlijk? Test jouw kennis aan de hand van 7 vragen. Doe nu mee!

  Test jouw kennis

Wat wil je de lezers meegeven?

“De boodschap die ik wil overbrengen, is dat God je nooit verlaat. Voor de mensen in Syrië is het verhaal van hoop en wederopstanding niet slechts een zondagse preek, maar een realiteit van elke dag. Ze hebben ervaren wat het is om te leven zonder hoop, om de dood in de ogen te kijken en toch blijven ze geloven in de kracht van Pasen: dat God hen door alles heen met zijn licht blijft leiden. Ik hoop dat lezers voor deze mensen bidden en hen niet vergeten. Gewoon aan hen denken kan al een verschil maken.”

Tekst: Lynn den Hartog
Foto: Arjan Lock