Anneke wilde geen oppasoma zijn, tot ze haar kleinkind vasthield
4 januari 2022 · 15:45
Update: 2 november 2023 · 13:55
Oma Anneke Broeksma (68) zei op haar 53e tegen haar dochter dat ze geen oppasoma wilde zijn. Tot ze Gabriëlle – inmiddels veertien jaar – voor het eerst in haar armen hield. “Ze was nog geen anderhalf uur oud en ik was meteen verliefd op haar.”
Eerste kleinkind
Anneke: “Mijn man Harrie riep maandenlang dat ons kleinkind op zijn verjaardag geboren zou worden. De dag voor zijn verjaardag werd mijn dochter Kim ingeleid omdat ze zwangerschapsvergiftiging had, maar de baby kwam niet. Iets na middernacht ging de telefoon: onze schoonzoon vertelde dat alles goed ging met moeder en dochter Gabriëlle. Harrie kreeg dus gelijk.
Die nacht haastten we ons naar het ziekenhuis. Toen ik Gabriëlle voor het eerst vasthield, was ik meteen verliefd. Je eerste kleinkind is iets bijzonders. Natuurlijk wilde ik oppassen op deze prachtige baby!
Ze bespreekt meer met mij dan met haar moeder
Ze komt regelmatig bij ons en blijft soms een nachtje slapen. We gaan dan shoppen of iets lekkers bakken en eten dat op onder de film. Ik vind het fijn om dit samen met haar te doen. Misschien wel juist omdat ze veel op mij lijkt. Gabriëlle laat zich niet meeslepen door andere kinderen wanneer iets modern is. Ze houdt vast aan haar eigen smaak en trekt aan wat ze zelf mooi vindt. Net als ik.
Omdat ze in haar eerste levensjaren bijna dagelijks bij ons was, vertrouwt ze ons en durft ze veel met ons te bespreken. Ook wat ze moeilijk vindt. Ze bespreekt meer met mij dan met haar moeder. Mijn dochter vindt dat niet erg, ze is juist blij dat ik zo’n goede band met Gabriëlle heb.”
Steeds de beste artikelen lezen over opvoeding & gezin?
Meld je dan aan voor onze tweewekelijkse nieuwsbrief!
Lees onze privacyverklaring.
Spelletjes spelen met oma
Gabriëlle: “Ik ga meerdere keren per week naar opa en oma toe omdat ik graag bij hen ben. Thuis is het soms erg druk met mijn broertje en zusje. Oma en ik spelen vaak het spelletje Triominos. Dit is een spel waarbij je driehoekjes aan elkaar legt. Het spel is bijzonder omdat het veertig jaar geleden door een familielid gemaakt is. Ook gaan we soms schilderen, winkelen en gek doen. Wanneer oma lacht, krijgt ze net als ik rimpels op haar neus. Oma zet vaak een pruik op tijdens het Joodse Poerimfeest. Dan leest ze het verhaal van Esther voor met een heel gek stemmetje.
Ik bel oma ook vaak als ik met de trein terugkom van school. Soms doen leraren zo stom. Laatst sloeg een van hen met zijn vuist op mijn tafel omdat ik achterstevoren op mijn stoel zat, maar ik hielp het meisje achter mij dat minder goed in wiskunde is. Daar schrik ik van. Dat vertel ik dan aan oma.
Als oma lacht, krijgt ze net als ik rimpels op haar neus
Wat ik niet leuk vind is dat opa en oma overwinteren in Spanje. Oma en ik schrijven dan briefjes aan elkaar en beeldbellen veel. Ook ben ik een keer samen met mama naar hen toe gevlogen. Het was mijn eerste bewuste vliegreis. Ik vond het fijn dat ik oma, opa en mama toen niet hoefde te delen met mijn broertje en zusje, want die bleven bij papa.”
Fotografie: Iris Dorine
Visagie en styling: Victoria Cooper
- Oma Astrid en kleindochter Adinda: ‘We hebben aan een half woord genoeg’
Oma Astrid en kleindochter Adinda: ‘We hebben aan een half woord genoeg’
