Angelique ontdekte op haar 46e dat haar vader niet haar biologische vader is

Het is april 2020 als Angelique de Vogel, topmanager bij een groot ICT-bedrijf, meer rust moet nemen. Er ontstaat ruimte voor een gevoel dat al heel lang sluimerend aanwezig is, een gevoel dat er iets niet klopt. “Waarom voel ik mij anders, waarom voel ik mij niet compleet? Die vragen kwamen in mijn leven telkens weer omhoog”, vertelt Angelique. “Ik was er in die fase van mijn leven eindelijk klaar voor om op zoek te gaan naar antwoorden.”

Angelique gaat in gesprek met haar tante. “Toen ze vroeg of ik nog meer vragen had, gooide ik er zomaar uit: ‘Is mijn vader wel mijn biologische vader?’ Ik schrok er zelf van, want ik had dit nog nooit eerder hardop uitgesproken.” De reactie van haar tante zet Angeliques wereld op zijn kop. “Ze begon niet te lachen, deed niet alsof het belachelijk was wat ik zei. Ze zei dat ik die vraag echt aan mijn moeder moest stellen.”

Een geheime relatie

“Ik voelde opluchting en verwarring tegelijkertijd. Zie je wel, ik ben toch niet gek, ging er door me heen.” Angelique appt haar moeder dat ze haar wil spreken. “Dat was echt een heel spannend en confronterend gesprek. Het voelde alsof ik een deur opende waarachter eigenlijk niemand mocht kijken. Ik was erg emotioneel, mijn moeder was juist heel rustig. Zij heeft dit gesprek al jaren in haar hoofd gevoerd.”

Angeliques moeder blijkt op haar 15e een geheime relatie gehad te hebben met een man die al getrouwd blijkt te zijn. Na anderhalf jaar verbreekt ze daarom de relatie. Pas maanden daarna ontdekt ze dat ze zwanger is. Op dat moment heeft ze al een paar weken een relatie met de man die Angelique altijd heeft gezien als haar vader.

‘Je bent half Turks’

En alsof die schok nog niet groot genoeg is, vertelt haar moeder dat Angelique’s biologische vader niet uit Nederland komt. “‘Je bent half Turks’, zei ze. Dat was een hele bizarre wending. De eerste onthulling was al heftig, maar voelde ik onbewust op een diep niveau al aan. Bij die tweede onthulling was dat anders, dat had ik nooit aan zien komen.” Het verhaal van haar moeder roept veel vragen op. Ik had ook geen idee in hoeverre mijn vader de waarheid wist.”

Maar Angelique blijkt, samen met haar broer, de enige in de hele familie te zijn die de waarheid niet wist. “Mijn vader vertelde me dat er voor hem niets veranderde; ik was en bleef zijn dochter. Daarnaast zei hij dat mijn biologische vader inmiddels al vrij oud zou zijn. Als ik hem wilde ontmoeten, moest ik niet te lang wachten met zoeken.” Hoewel het voor Angelique allemaal erg snel gaat, besluit ze die raad op te volgen.

Spoorloos

In de zoektocht naar haar vader schrijft Angelique naar het tv-programma Spoorloos. Die gaan in op haar vraag en in juni 2020 komt er een filmploeg langs om haar verhaal op te nemen. “De dag voor de opnames vroeg ik me af: zie ik het wel zitten om mijn kwetsbare verhaal met heel Nederland te delen?” Toch laat ze de opnames doorgaan. “In eerste instantie zouden ze het nog niet uitzenden, alleen achter de schermen voor mij op zoek gaan.”

Omdat de zoektocht van de redactie van Spoorloos weinig oplevert, komt haar verhaal in november van dat jaar op tv in de hoop tips te ontvangen van kijkers. “Maar het enige wat we hadden was de voornaam van mijn biologische vader, Hasan, en een mogelijk verkeerd geschreven achternaam.” De zoektocht blijkt moeilijker dan gedacht en er komen geen bruikbare tips binnen.

“En toen belde Spoorloos om te vertellen dat ze ermee stopten”, vertelt Angelique. “’Hoe kan dat nou?’ ging er door me heen. Tegelijkertijd voelde ik opluchting. Ik kreeg het dossier van hun zoektocht mee naar huis.”

De zoektocht gaat door

“Ik kon het niet laten rusten en ben verdergegaan waar Spoorloos is gestopt. Samen met mijn man heb ik alles regel voor regel doorgenomen. Op een gegeven moment dacht ik: al heb ik maar één foto. Ik heb me mijn hele leven al afgevraagd op wie ik lijk.” In het dossier van Spoorloos staan de gegevens van een man van wie ze vermoeden dat het haar biologische vader kan zijn. Deze man ontkent echter dat hij Angeliques vader is.

Toch geeft Angelique het niet op. Met een lach in haar stem vertelt Angelique over de personen die haar hebben geholpen bij haar zoektocht. “Het was zo bijzonder. Via het dossier van Spoorloos heb ik verschillende tipgevers benaderd en zo ontstond er een team van mensen om mij heen. Ik kan er emotioneel van worden als ik bedenk dat mensen in hun privétijd foto’s hebben opgezocht, hebben gebeld met familieleden of gesprekken voor mij hebben vertaald.”

Biologische vader

Met het groepje mensen om haar heen komt Angelique ook uit bij de man waarvan Spoorloos dacht dat het haar biologische vader zou kunnen zijn. “We hadden zijn telefoonnummer, maar een rechtstreekse benadering werkte niet. Je moet daarbij ook rekening houden met de cultuurverschillen die er zijn tussen Nederland en Turkije. Ik heb vaak mijn Nederlandse directheid opzij moeten zetten. Zo is een telefoon in Turkije bijvoorbeeld geen privébezit. Als je gebeld wordt, zet je hem op speaker en luistert de hele familie mee.”

Via oude vrienden van deze Hasan probeert Angelique toch contact met hem te leggen. “Er was een Turkse man die vroeger met mijn biologische vader in Delft heeft gewoond. Zijn jongste dochter, Rukiye, spreekt vloeiend Nederlands en Turks en zij heeft heel veel voor mij vertaald tijdens de gesprekken. Haar vader heeft met Hasan gebeld en voorzichtig gepolst hoe het met hem ging.” Weer loopt het op niets uit.

Mogelijke halfbroer

In een verwoede poging tot contact stuurt Angelique een mail naar verschillende combinaties van de namen uit het dossier en e-mailadressen. Tegen alle verwachting in blijkt een van de adressen te kloppen en ontvangt ze een reactie. “Ik kreeg de gegevens van mijn mogelijke halfbroer!”

Daarna gaat het snel. “Via Instagram kwam ik in contact met ZekiNur, mijn mogelijke halfbroer. We spraken af om te videobellen en Rukiye zou vertalen. Het gesprek was niet wat ik verwachtte, want mijn mogelijke halfbroer heette mij welkom en vertelde dat zijn vader mijn berichten had gekregen, maar erdoor overrompeld was. Hij was erg ziek en kreeg op dat moment chemokuren. Daarom was zijn eerste reactie dat ik niet zijn dochter was. Hij had nooit geweten dat zijn vriendin jaren geleden zwanger was. Nu stond hij wel open voor een ontmoeting en een DNA test.”

Ontmoeting in Istanboel

Samen plannen ze een moment van ontmoeting in Istanboel. Het is een spannende, bijzondere en bij vlagen wat ongemakkelijke ontmoeting. Samen met ZekiNur, zijn vrouw en Hasan gaat Angelique samen met haar man Martin naar de DNA-kliniek. Daar heeft Angelique een bijzonder gesprek met haar vader. “Hij vroeg me wat er door me heen ging toen ik hem voor het eerst zag. Daarna vertelde hij dat toen hij mij die ochtend zag, wist dat dit een van de gelukkigste dagen van zijn leven zou zijn.”

“Ergens wist ik toen diep van binnen dat ik mijn biologische vader gevonden had, maar toch blijft het spannend. Voor hetzelfde geld zit ik in het verkeerde gezin te wroeten. Toen de uitslag van de DNA-test een paar weken later kwam, voelde ik vooral opluchting. Ik had mijn biologische vader gevonden. Het voelde alsof ik eindelijk kon beginnen aan een nieuw hoofdstuk.”

Angelique besluit haar zoektocht naar haar biologische vader op te schrijven. Haar boek Ontworteld is in oktober uitgekomen. “Ik hoop met dit boek mensen in vergelijkbare situaties moed en meer houvast te geven dan ik zelf heb ervaren.” 

Ontworteld, Angelique de Vogel, Uitgeverij Zomerlicht, 22,96, 256 blz

Tekst: Hanneke van den Dool