Alba: 'Jezus verscheen in mijn kamer als een lichtgevend beeld'

Een geheime wereld

‘Ik groeide met alleen mijn moeder op. Ze gaf me veel vrijheid’, blikt Alba terug op haar jeugd. ‘Maar het was wél alleen mijn moeder en ik. Mijn vader wilde me niet erkennen. Mijn wereld was achteraf gezien klein; ik hield me veel bezig met de grote vragen, bijvoorbeeld wat er gebeurt ná de dood en minder met leeftijdsgenootjes.’ Alba ging tot haar veertiende naar school toen ze steeds meer last van depressies begon te krijgen. ‘Bij een spiritueel coach kreeg ik regressietherapie, waarin ik terug naar een vorig leven ging. Ik maakte mijn eigen dood mee. Het heeft een grote fascinatie bij me losgemaakt voor spiritualiteit. Een geheime wereld waar ik niet alles van afweet en die ik heel graag wil ontdekken.’

Alba kon haar draai niet meer vinden op school en besloot te gaan reizen. ‘Achteraf denk ik dat ik nog niet klaar was voor zoveel vrijheid, vertelt ze. ‘Ik ontwikkelde een eetstoornis en heb nog wel pogingen gedaan om de middelbare school af te maken, maar die mislukten. Het waren eenzame jaren. Ik bleef me bezighouden met dat er een waarheid móest zijn, dat er bevrijding móest zijn uit deze wereld. Want het was donker in die tijd.’

Kundalini

Toen Alba in aanraking kwam met het boeddhisme, zette haar dat op het boeddhistische pad van yoga en meditatie. ‘Het maakte mijn leven lichter, maar het bracht me nog geen richting. Je leert dat alles van tijdelijke aard is en dat je er op een bepaalde manier ook van moet onthechten. Je kunt wel een bepaalde staat van zijn bereiken, maar het bood me geen verbinding met de wereld. Op een gegeven moment vertrok ik naar India waar ik een opleiding heb gevolgd tot meditatiedocent- en kundalini yogadocent. Ik begon tijdens mijn meditaties demonische beelden te zien en die kwamen ook terug in nachtmerries. De duisternis bleef steeds aanwezig. Tijdens een grondige meditatieoefening zag ik weer zo’n demonisch beeld dat steeds sterker werd. En ineens, totaal onverwachts, verscheen er een beeld van Jezus in mijn kamer. Ik had me nooit met Hem beziggehouden, maar ineens was Hij daar. Het was een lichtgevend, bijna doorzichtig beeld. Heel hoopgevend. Want ik deed al mijn spirituele oefeningen met veel discipline, maar van mijn leven was niet veel over. De liefde had geen vorm aangenomen. Er was niks tastbaars.’

Genade

Deze ervaring maakte Alba nieuwsgierig en ze besloot met christenen uit haar omgeving in gesprek te gaan. Alba: ‘Ze wisten me te vertellen dat de duisternis die ik meemaakte niet uit mezelf kwam, maar dat ik werd lastiggevallen. En dat je daar door God en Jezus van verlost van kan worden. Ik ben gaan bidden alsof mijn leven ervan afhing. De gebeden waren intens. Ik herhaalde - als een soort mantra – ik wil weten wat Uw waarheid is, laat het me zien. Als een noodkreet. En er gebeurde veel. Op een gegeven moment lag ik in mijn auto, in het bos. Het begon te schemeren en ik was aan het overdenken hoe het nu verder moest. Plotseling ervaarde ik een enorm groot licht om me heen. Ik begon te huilen en het leek wel of de tranen uit mijn hele leven loskwamen. Het veranderde mij als persoon. De liefde die mij op dat moment schoonspoelde. De duisternis was er nog, maar het deed er niet meer toe. Ik was vrij bij God. Dat was ook het moment dat ik me realiseerde dat ik meditatie en yoga niet nodig had. God is er en Hij geeft die bevrijding. Het werd me geschonken; het was genade.'