Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Adriana had last van angst en chronische hyperventilatie

‘Het was alsof de grond onder mij bewoog’

Adriana (55) was altijd al een gevoelig mens en vatbaar voor angst. Maar door verschillende gebeurtenissen in haar leven, in combinatie met de overgang, werd ze angstiger. Dit uitte zich bij haar in chronische hyperventilatie, waardoor ze het gevoel had dat de grond onder haar bewoog en dat ze haar evenwicht zou verliezen. Adriana: “Een ontzettend naar gevoel. Op den duur kreeg ik zelfs angst voor die angst.”

Deel:

De angst overviel Adriana in winkels en in het theater. Maar ook in de kerk. “Zodra ik daar de hal in liep, voelde ik me wiebelig. Het was alsof ik niet goed op de grond stond en ik werd duizelig. Ik voelde de drukke aanwezigheid van al die mensen om me heen. Ik lachte vriendelijk en probeerde te reageren op vragen, maar ondertussen zocht ik vooral naar punten waaraan ik me vast zou kunnen houden. Gedurende de dienst werd het er niet beter op. Ik zag op tegen de momenten dat we op moesten staan, want ik wist niet of ik dat wel kon. Eigenlijk dacht ik alleen maar: kan ik hier weg? Want zodra ik het gebouw uit liep was het gevoel weg.”

Chronische hyperventilatie

Toen Adriana vanwege het nare gevoel drukke ruimtes ging vermijden, besefte ze dat ze hulp moest zoeken. Bij de huisarts viel het kwartje. Hoe ze zich voelde had alles te maken met haar manier van ademhalen. Toen haar kinderen klein waren had ze daar ook last van gehad. Ze was toen vaak gespannen en worstelde met veel ‘wat-als-vragen’: Wat als er iets met mijn kinderen gebeurt? Wat als ik niet meer voor ze kan zorgen? Destijds had een fysio opgemerkt dat ze te hoog in haar ademhaling zat. Ze had chronische hyperventilatie, met verschijnselen als duizeligheid, een wankel gevoel en slecht slapen als gevolg.

Ik ben niet de angst, het is maar een gedachte

Door verschillende gebeurtenissen in haar leven en de overgang, was de angst sluipenderwijs teruggekomen en nam ook de hyperventilatie weer toe. Deze keer ging Adriana in gesprek met een psycholoog. En ze had veel baat bij mensendieck – een soort fysiotherapie. Adriana: “De nare fysieke verschijnselen die ik soms voel kan ik nu plaatsen, ik weet: dit is angst die zich, bij mij, fysiek uit. Dat maakt me rustiger en geeft mij houvast. Ik kan tegen mezelf zeggen: de gespannenheid komt vast ergens vandaan, maar er is niets aan de hand. Ik ben niet de angst, ik val er niet mee samen. Het is maar een gedachte, die effect heeft op mijn lijf.”

Uitademen

“Zodra ik nu onrust voel, concentreer ik me op mijn ademhaling. Die probeer ik omlaag te brengen door diep vanuit mijn buik in te ademen en vervolgens vooral heel goed uit te ademen. Daarnaast ga ik steviger op mijn voeten staan, alsof die vastgegroeid zitten aan boomwortels. Hierdoor word ik vanzelf rustiger.”

Erover praten doorbreekt je angst

Twee jaar geleden besloot Adriana haar verhaal te delen. “Met angst leef je eigenlijk in twee werelden. Aan de buitenkant zien mensen niet veel aan je en kom je vrolijk over, maar vanbinnen gebeurt van alles. Ik merkte dat best veel mensen worstelen met angstgevoelens. Maar je hoeft er niet alleen mee rond te lopen. Door erover te praten doorbreek je het.”

* In verband met haar privacy is Adriana niet haar echte naam.

Lees ook: Chantal overwon haar angststoornis
Foto: Shutterstock

Geschreven door

Martineke Poppe

--:--