Ach arme ik!

Steeds vaker lijk ik om me heen ‘arme ik’ te horen. Maar als iets verlammend werkt, dan is het wel zelfmedelijden. Het slurpt je energie op en het kan je zelfs ziek maken. Ja, het leven kan absoluut heel zwaar zijn, dat zal ik zeker niet ontkennen. En ja, het is belangrijk om je gevoelens en lijden serieus te nemen. Maar wat gebeurt er wanneer je daarin blijft hangen en het omslaat naar zelfmedelijden?

Zelfmedelijden:

1. Maakt het leven nog zwaarder

Zelfmedelijden zorgt er vaak voor dat je niet alleen de pijn of de frustratie hebt die er al is, maar dat je de daar vervolgens ook nog eens aan blijft denken en erover te blijft praten. Bijvoorbeeld wanneer je continu herhaalt hoe zwaar het leven is, of hoe moeilijk je het hebt, of hoe verdrietig of boos of gefrustreerd je bent, door op te rakelen hoe iedereen jou benadeelt … pff, alsof je het al niet zwaar genoeg had, zonder al die gedachten en gesprekken. Zelfmedelijdende gedachten zorgen er vaak voor dat je je creativiteit verliest en dat je alleen nog maar denkt in problemen, in plaats van in oplossingen.

Gods oplossing? ‘Laat de Heer uw vreugde blijven; ik zeg u nogmaals: wees altijd verheugd. Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank hem in al uw gebeden’ (Filippenzen 4:4,6). Gods vreugde kan dwars door de donkere wolken van het bestaan doorbreken. Begin eens met dingen opnoemen waar je dankbaar voor bent. Die dingen die wel goed zijn of goed gaan, want die zijn er altijd!

2. Vergeet anderen

Wanneer je zelfmedelijden hebt, ben je zelden (of misschien kan ik beter zeggen: helemaal niet) in staat om ook oog te hebben voor de mensen om je heen. God vindt het belangrijk dat we ‘God liefhebben boven alles en onze naasten als onszelf.’ Wanneer je zelfmedelijden hebt, dan lijkt het alsof je jezelf liefhebt, omdat het alleen maar om jou draait, maar in feite praat je jezelf alleen maar (meer) de put in. Het licht in je ogen dooft, je energie daalt ver onder het nulpunt en dan zou je ook nog iets moeten doen voor een ander? Je kan het niet opbrengen…

Wat zegt God? ‘Laat iedereen u kennen als vriendelijke mensen. De Heer is nabij’ (Filippenzen 4:5). Vriendelijkheid voor anderen, iets voor een ander doen, glimlachen, een deur openhouden, zelfs simpele, kleine gebaren kunnen ze ineens uit het zelfmedelijden omhoog trekken, omdat je beseft dat deze wereld niet alleen om jou draait, maar om het eren van God, onder andere door anderen lief te hebben.

3. Is zelfgericht en niet op God gericht

Jezus zei: ‘Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, want mijn juk is zacht en mijn last is licht’ (Matteüs 11:28,29). En wat doe je wanneer je zelfmedelijden hebt? Je bent vaak zo op jezelf gericht en op je eigen pijn, dat je helemaal niet door hebt dat Jezus er is om de last van je over te nemen. Wordt het dan meteen allemaal beter als je bidt? Veranderen alle omstandigheden? Soms wel, maar vaak niet. God wil ons graag leren dat we in afhankelijk leven van Hem. Hij wil onze ziel voeden met een vrede en een vreugde die ‘alle verstand te boven gaat en uw hart en gedachten in Christus Jezus zal bewaren’ (Filippenzen 4:7).

Wat gebeurt er wanneer we ons op God richten? Hij geeft ons nieuwe kracht, nieuwe liefde, nieuwe perspectieven. Hij geeft hoop en Hij geeft je de belofte dat Hij je nooit in de steek zal laten. Misschien voel je je alleen, maar je bent niet alleen. Wanneer je je ogen van jezelf afkeert en ze op God richt, dan zul je zien dat Hij trouw is en liefdevol.  

Tekst: Carianne Ros
Beeld: Donnie Ray Jones