Abbie Chalgoum in ‘Lazarus’: ‘Ik wilde niet dood, maar hoe moest ik leven?’

In deze bijzondere aflevering van 'Lazarus' duikt Abbie met Marleen in zijn levensverhaal, aan de hand van de beroemde Rembrandt over het Bijbelverhaal De verloren zoon. Wat zegt het verhaal hem en waarin vindt hij herkenning?

Abbie kwam in 2015 in aanraking met de Bijbel, toen hij de rol van Jezus mocht vertolken bij de jaarlijkse Passiespelen in Tegelen. In een kringloopwinkel vond hij een gehavend exemplaar. ‘Hoe meer ik me erin ging verdiepen, hoe meer ik van die man (Jezus, red.) begon te houden.’ Vooral het lijden van Jezus was voor hem herkenbaar. Abbie was depressief, wat ertoe leidde dat hij niet meer wist hoe te leven. ‘Ik heb op het punt gestaan om er een einde aan te maken.’ 

Abbie kwam als peuter in 1983 vanuit Marokko naar Nederland. Het gezin was op zoek naar een beter leven. Abbie groeide op met een gewelddadige vader. ‘Niet een liefdevolle vader’, zegt hij, wijzend op het schilderij Terugkeer van de verloren zoon, van Rembrandt. In het orthodox-islamitische gezin was vader ‘een tiran’. 'Hij mishandelde zijn kinderen en zijn vrouw, mijn moeder'. Er was voor Abbie geen ruimte om daarover te praten. Hij ontwikkelde een verkeerd zelfbeeld en raakte overtuigd: ‘Die klappen heb ik verdiend.’

Op het dieptepunt wist Abbie niet meer hoe te leven. ‘Ik wilde niet dood, maar hoe moest ik leven? Ik durfde niet te praten over wat er in me omging, dus misschien moest ik maar fysiek vertrekken.’

Het liep goed af met Abbie, maar nog altijd verlangt hij naar een liefdevolle vader, die zegt: ‘Je hebt je geschiedenis, je hebt misschien dingen gedaan die het daglicht niet kunnen verdragen, maar ik ben er voor je. (…) Mijn deur staat nog altijd voor hem open.’ 

Aan het slot van de aflevering neemt Marleen Abbie mee naar een vertolking van het schilderij van Rembrandt in een tableau vivant. Een verhaal dat Abbie zeer aangrijpt. Hij mag op een bijzondere manier onderdeel worden van het verhaal van de verloren zoon. Welke rol trekt hem aan en stapt hij 'in' het schilderij? 

Ook voor Marleen was dit een bijzondere ervaring. ‘De laatste seconden vlak voor het openen van de gordijnen waren voor iedereen spannend. Natuurlijk voor Abbie, die niet wist wat hem te wachten stond. Maar ook voor de acteurs, de ploeg, collega’s en voor mij was het een sprong in het diepe. We stapten de 3D-werkelijkheid van het schilderij van De Verloren Zoon in en niemand wist wat er zou gaan gebeuren. Tijdens de eerste stappen die Abbie zette, richting het tableau vivant, kon je een speld horen vallen. Iedereen was met volle concentratie aanwezig.

Woorden doen ertoe en hebben vaak meer zeggingskracht dan we denken, maar tijdens deze opnames voor Lazarus was dat nog een beetje meer. Elke lettergreep deed mee. Dat maakte me nog bewuster van mijn vragen en de woorden die Abbie uitsprak.’

Bekijk deze ontroerende uitzending nu op NPO Start via deze link.

Abbie Chalgoum schreef onlangs zijn levensverhaal op in het boek 'Ik blijf bij je'. 'Ik blijf bij je is een ontroerend en beklemmend verhaal over een alsmaar groter wordende dreiging. Een depressie klemt zich steeds verder vast aan Abbie en wil bij hem blijven. De verstoorde band met zijn vader, de stemmen in zijn hoofd en zijn overmatige drankgebruik vormen de basis van deze ongekende tragedie.' Meer info vind je hier.

Heb jij last van suïcidale gedachten? Je bent niet alleen! Praat erover. Kijk op 113.nl of bel 0800-0113.

Bekijk de andere afleveringen van Lazarus via de link hieronder.