7 persoonlijke vragen aan Gor Khatchikyan
17 maart 2025 · 11:19
Update: 19 maart 2025 · 11:00
Als spoedeisende hulparts is Gor Khatchikyan onlosmakelijk met zijn werk verbonden. Want, “de zorg is mijn tweede natuur. Het is een groot deel van wie ik ben.” Hij is een van de juryleden bij de verkiezing van Zorgprofessional van het jaar.
1. Wanneer kwam jij voor het eerst in aanraking met de zorg?
“Ik was een jaar of 10 toen ik mijn pols brak. Omdat ik een stoere jongen wilde zijn, zei ik er niets over tegen mijn ouders. Maar na een tijdje groeide mijn pols helemaal scheef. Toen mijn ouders daarachter kwamen, namen ze me meteen mee naar het ziekenhuis. Daar moesten ze mijn pols opnieuw breken om het bot weer recht te zetten. Dat was de eerste keer dat ik de zorg van dichtbij meemaakte. Als klein jongetje vond ik het onwijs kicken dat zij iets wat gebroken was, heel konden maken.”
Wie is Gor Khatchikyan?
- 38 jaar
- Geboren in Armenië, vluchtte op zijn 12e naar Nederland
- Studeerde geneeskunde aan de Universiteit van Amsterdam
- Werd bekend toen hij in 2012 het VPRO-programma Premier Gezocht won
- Kwam als spoedeisendehulparts tijdens de coronacrisis vaak in het nieuws
- Is een van de juryleden bij de verkiezing van Zorgprofessional van het jaar
Zorgprofessional van het jaar
2. Welke eigenschappen moet een zorgprofessional hebben?
“Een goede zorgprofessional moet zijn werk vooral met bezieling doen, denk ik. Als je in de zorg werkt puur omdat het je werk is, doe je de patiënten geen recht. Bovendien is het dan niet vol te houden.”
3. Wat was de lastigste beslissing uit je carrière?
“Lange tijd dacht ik dat ik traumachirurg wilde worden. Maar toen ik aan het werk ging, kwam ik erachter dat hier veel geplande zorg bij komt kijken. Je kunt daarbij denken aan bijvoorbeeld polsoperaties. Ik begon enorm op te zien tegen die routine en was bang dat ik snel in een sleur terecht zou komen. Ik besloot daarom een andere kant op te gaan, en spoedeisendehulparts te worden. Dat bevalt me goed. Ik ben nu breder opgeleid, al slaat ook in dit werk soms de sleur toe. Zeker in sommige seizoenen zie je veel van hetzelfde.”
Gor Khatchikyan door de ogen van zijn moeder Laura
4. Wie bewonder je?
“Mijn moeder, omdat zij veel offers heeft gebracht voor dat wat haar dierbaar is. Ik denk dan vooral aan de tijd dat we uit Armenië moesten vluchten. We lieten alles achter en begonnen in een ander land opnieuw. We spraken de taal nog niet en moesten allerlei asielprocedures doorlopen. Dat was niet makkelijk, maar mijn moeder heeft dat allemaal doorstaan om haar twee kinderen een goede toekomst te geven. Van haar heb ik geleerd van elke vloek een zegen te maken.”
5. Wat neem je mee als je huis in brand staat?
“Ik ben niet zo materialistisch en heb eigenlijk geen spullen waar ik onlosmakelijk mee verbonden ben. Maar ik zou er meteen voor zorgen dat mijn vrouw en mijn hond veilig zijn.”
Net als Jozef wil ik overal waar ik kom tot zegen zijn
6. Wat is je favoriete Bijbelverhaal?
“Meerdere Bijbelverhalen vind ik mooi, maar het verhaal van Jozef in Egypte spreekt me in het bijzonder aan. Hij werd als slaaf verkocht, maar uiteindelijk werd hij de onderkoning van Egypte. Ik herken mezelf in zijn verhaal, omdat ik ook ben opgegroeid in een vreemd land met een vreemde taal. En ook ik heb me verraden gevoeld door mijn eigen mensen. Maar wat ik zo mooi vind, is Jozefs houding. Hij is niet verbitterd geraakt, en ik vind het fantastisch dat God het huis van Potifar heeft gezegend, omdat Jozef daar was. Net als Jozef wil ik overal waar ik kom tot zegen zijn.”
7. Waar kun jij om huilen?
“De laatste tijd zie ik dat mensen steeds minder goed de radicale leer van de Bijbel verdragen. In plaats daarvan willen we de oren strelen: we willen alleen de lieve boodschap horen, maar de Bijbelse boodschap is soms ook pijnlijk. Daar is steeds minder ruimte voor, en daar kan ik echt verdrietig om zijn.”
Wie wordt de ‘Zorgprofessional van het jaar’? Nomineer nu!
Meest gelezen
- Bibi Fadlalla raakte overspannen tijdens het maken van documentaire over rust
Wil je zien
Bibi Fadlalla raakte overspannen tijdens het maken van documentaire over rust
- Christa kreeg te maken met het vanishing twin syndroom: ‘Gelatenheid, verwarring en opluchting’
Persoonlijk verhaal
Christa kreeg te maken met het vanishing twin syndroom: ‘Gelatenheid, verwarring en opluchting’
- Column Tijs: 'Gelovigen kunnen niet zonder een eeltlaagje op hun ziel'
Tijs over de uitspraken van Mona Keijzer
Column Tijs: 'Gelovigen kunnen niet zonder een eeltlaagje op hun ziel'
Lees ook
- Céline heeft autisme én is psycholoog: ‘Mensen kunnen mij niet matchen bij hun beeld van autisme’
Interview
Céline heeft autisme én is psycholoog: ‘Mensen kunnen mij niet matchen bij hun beeld van autisme’
- Luistertip: Met deze podcast kun je het weekend in
Oom Matje
Luistertip: Met deze podcast kun je het weekend in
- 'We zijn Yoran kwijt' - Het aangrijpende verhaal van de familie Krol
Verder na een groot verlies
'We zijn Yoran kwijt' - Het aangrijpende verhaal van de familie Krol