Bas blogt: 'Nog langer werken dan ik oud ben, hoe houd ik dat vol?!'
Bas Derks (30) heeft huisje, boompje, beestje, maar in zijn hoofd blijft het altijd een ballenbak van twijfels, onzekerheid en vragen. Hier schrijft hij om de week een blog over. Vandaag: ‘Hoe ga ik werk volhouden tot aan mijn pensioen?’
Ja, ik heb toekomst-angst en dan vooral op carrièregebied. Ik moet nog (minstens) 37 jaar werken. Dat is langer dan mijn hele huidige leven, waar ik niet eens tien jaar van heb gewerkt. Ik zou zo graag tekenen voor een baan waar ik mijn hele leven op mijn plek zit…
Begrijp me niet verkeerd, ik vind mijn werk nu heel leuk en wil niet al met pensioen. Maar als ik nadenk over de toekomst ga ik dit (verhalenmaker bij de EO) geen veertig jaar doen. Maar wat dan wel?! Die gedachte maakt mij best vaak bang, want ik doe graag werk waarbij ik het gevoel heb iets toe te voegen. En dat het ook nog enigszins uitdagend en leuk is. Maar ja, hoe vind ik dat?
Heb ondertussen al loopbaancoaches versleten, nachtelijke gesprekken met vrienden/collega’s gevoerd, verschillende sollicitatiegesprekken met andere bedrijven gehad. Constant was ik op zoek naar iets wat ik mijn hele leven wil doen, maar ik vond niets. En ik bleef waar ik al zat.
Constant ben ik op zoek naar iets wat ik mijn hele leven wil doen, maar ik vind niets
Ik ken mensen die hun hele werkleven hebben omgegooid toen ze dachten aan hun toekomst. Van journalist naar basischoolleraar. Van vertegenwoordiger naar kaasboer. Van stylist naar ouderenzorg. Ben ik dan te bang? Houd ik te veel vast aan wat ik al ken en kan? Is het leven daar niet veel te kort voor?
Maar als ik het omdraai en terugkijk op mijn leven in plaats van vooruitkijk, dan zijn de afgelopen tien jaar voorbijgevlogen. Had ik nooit gedacht te doen wat ik nu doe (nog steeds stukjes over mijn leven schrijven en Hoedan maken).
Het leven, dus ook het werkende leven, is grotendeels onvoorspelbaar. Ik kan niet nu een baan/beslissing/afslag nemen waar ik voor altijd blij mee ben. De route kan altijd gewijzigd worden. Is het niet nu, dan wel over een jaar. Ik zit nu op mijn plek, en dat is het belangrijkste. En misschien is dat nog veertig jaar zo, misschien niet. Ik hoef die beslissing vandaag niet te maken. Die gedachte geeft al rust.
Het leven is geen vast contract. Gelukkig maar. Daar teken ik voor.
Geschreven door
Bas Derks
